Dosyć tego. Odkąd dystansowanie społeczne i praca zdalna stały się naszą codziennością, ludzie próbują się pocieszać, powtarzając, że William Shakespeare i Isaac Newton dokonywali wielkich rzeczy, podczas gdy w Anglii szalała dżuma. Przyczyna ich sukcesów jest oczywista: żaden z nich nie musiał opiekować się dziećmi.
Shakespeare spędził większość życia w Londynie, bo tam były teatry, natomiast jego rodzina mieszkała w Stratford-upon-Avon. Epidemia 1606 roku oszczędziła dramaturga, choć jego gospodyni zmarła w szczytowym okresie zachorowań. Tymczasem jego żona i dwie dorosłe córki przebywały bezpieczne na odległej prowincji Warwickshire. Z kolei Newton nigdy się nie ożenił i nie miał dzieci. Zarazę w latach 1665–1666 przeczekał w majątku rodzinnym we wschodniej Anglii. Zresztą przez wiele dekad jego domem był Uniwersytet w Cambridge, gdzie zapewniano mu wikt i …
Aby przeczytać ten artykuł do końca, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
Zapewnij sobie dostęp do ulubionych tekstów, nagrań audio,
a także do miesięcznika w wersji na czytniki.
- dostęp do całego cyfrowego archiwum i treści z najnowszego numeru
- wydania audio czytane przez lektorów i lektorki
- możliwość korzystania z wygodnej aplikacji mobilnej
- dostęp do 5. sezonu Śledztwa Pisma (premiera już 25 kwietnia).
Tylko 8,99 zł miesięcznie. Rezygnujesz, kiedy chcesz.
Helen Lewis – (ur. 1983), brytyjska dziennikarka, współpracowniczka
„The Guardian” i „The Sunday Times”, regularnie pisze do „The Atlantic”. Autorka Difficult Women: A History of Feminism in 11 Fights.
Artykuł ukazał się 19 marca 2020 na theatlantic.com, © 2020 The Atlantic Media Co., wszystkie prawa zastrzeżone, dystrybucja Tribune Content Agency.
