Dziś po raz kolejny wracam do poezji Serhija Żadana, który przebywa obecnie w Charkowie, skąd relacjonuje wojenną rzeczywistość.
Wersja audio
Bohaterem dzisiejszego odcinka podcastu jest poeta, o którym mówiłam już tu nie raz. Serhij Żadan jest bowiem jednym z najważniejszych dla mnie współczesnych twórców. Z tym większym niepokojem od wybuchu wojny śledzę jego facebookowe wpisy, w których relacjonuje, dzień po dniu, wojenną rzeczywistość Charkowa, którego nie opuścił. Autor Internatu, powieści o realiach wojny, pokazuje realia życia pod ostrzałem, pomocowej logistyki. Ja jednak, gdzieś między depeszami o aprowizacji, znajduję język znany z ostatniej poetyckiej książki, tłumaczonej przez Bohdana Zadurę Anteny. Ze strachem – o Żadana, o Charków, o całą Ukrainę – obserwuję codziennie te doniesienia, a jednocześnie wierzę, być może naiwnie, że tym ważniejsze jest czytanie jego wierszy. Może jest w tym siła, która wzmacnia tych, którzy teraz tego wsparcia najbardziej potrzebują.
Podcastu możecie słuchać także w swoich ulubionych aplikacjach:
⋅ Spotify
⋅ Lecton
Realizacja: Jakub Dowgird oraz Osorno
Grafika: Patrycja Lewandowska
Cykl powstaje we współpracy ze Staromiejskim Domem Kultury.
