[...]

to nie jest język

to nie jest kraj

to nie jest historia

to historia którą

spisaliście nie rozumiejąc czym są

czas historia poezja czy język

bo baliście się czasu

języka poezji bo

nie umieliście nie śmieliście

historia tego kraju to historia

która zaprzecza temu co język czas

robią z historią to nie jest

kraj naszych przodków a jeśli

cofnęlibyśmy się w czasie i spotkali przodków

byliby dla nas bardziej obcy

niż Irakijczycy Somalijczycy Romowie których mamy za nic

nasi przodkowie gdybyśmy ich spotkali

mówiliby językiem który rozumielibyśmy

jeszcze mniej i żyliby życiem

z którym nie chcielibyśmy mieć nic

wspólnego to nie jest kraj

naszego języka to nie jest nic

co było co się stało co jest to

nic co ktoś posiada to

nie nasze to nie jest nic

co ma kierunek to nie jest nic

co rozkwitnie to nie jest

krajobraz który widzimy a krajobraz którego nie widzimy

nie jest nami ani w nas i to nie my

a my to nie to co jest otwarte

na miłość a miłość jest zawsze niepewnością

i dlatego najważniejsze co można zrozumieć

to czym to nie jest

przełożyła Justyna Czechowska

Poezja w „Piśmie” powstaje przy wsparciu Fundacji Jana Michalskiego.

Masz przed sobą otwartą treść, którą udostępniamy w ramach promocji „Pisma”. Odkryj pozostałe treści z magazynu, także w wersji audio. Jeśli nie masz prenumeraty – zarejestruj się i wykup dostęp.