Kulturalną apteczkę otwieram zawsze, gdy coś musi się we mnie zagoić. Zazwyczaj w momentach, w których czuję, że nie mam wpływu na to, co dzieje się wokół mnie.

Hasło „apteczka” przyszło do mnie, kiedy trzy lata temu Dorota Groyecka, redaktorka naczelna nieregularnika Non Fiction poprosiła mnie o krótki tekst o moich ulubionych książkach.

Jestem sentymentalny. Gromadzę wspomnienia i rzeczy, z którymi trudno mi się potem rozstać. Wiele z nich towarzyszy mi już od dawna i składa się na moją apteczkę.

Wystarczą mi szeroko otwarte oczy oraz notes i piórnik – to z nich składa się teraz moja podręczna apteczka.

Najważniejszym elementem w mojej apteczce jest nie rzecz, a praktyka – joga. Poznałam ją, kiedy miałam osiemnaście lat, w trakcie pobytu w USA.

Część przedmiotów z mojej apteczki jest ze mną już od dawna.

W trakcie testowania nowych przepisów lub pisania książki kucharskiej towarzyszą mi najróżniejsze skrawki kultury, niekoniecznie związane z tym, co robię.