Jesteśmy cisi jak powietrze na onkologii, wzrok zatrzymujemy na płucach.

pies nas trącał gdy kładłyśmy się pod włos...

Z dłońmi tak splecionymi, jakbyś, klęcząc, spała...

Można się do mnie zwracać po imieniu, kiedy stoję przed lustrem i spoglądam w twarz, a w pokoju obok umarł właśnie ojciec...

Tego lata zatrzymamy się pod kocią landarą...

Żółte chorągiewki sikor skrzydełkują opierzonymi wachlarzykami, miękkimi, ciepłymi brzuszkami pełnymi larw...

każdy film katastroficzny rozpoczyna scena, w której rząd ignoruje znaki...