Tymczasem nie może cię znieść ani przestawić. Na nagiej plaży,
w zapiaszczonych ciuchach zaklina tę uprząż, żeby się nie starła, nie
skruszyła na kwarc. Jak mogłaby ci wybaczyć, że żadne jej słowo nie ma
mocy wcielać
Pamięta — amantom na szczytach purpurowych schodów ani się
śniło oszczędzanie na wypadek zmian okoliczności. A tobie się śni i skąd
mogła wiedzieć, że to będzie raczej jak kolaboracja, jak kolega z kolonii,
z którym się potem wymienia po liście.
Za morze pójście,
do zmulonej delty.
Wiersz Barbary Klickiej pochodzi z domeny publicznej. Więcej wierszy tej poetki i innych twórców na stronie Wolnelektury.pl
Masz przed sobą otwartą treść, którą udostępniliśmy Ci w ramach promocji „Pisma”. Nie działamy dla zysku i świadomie zrezygnowaliśmy z modelu funkcjonowania opartego na przychodach reklamowych. Odkryj pozostałe treści z naszego magazynu, także te w wersji audio – kup dostęp online.
Barbara Klicka –(ur. 1981), kobieta pisząca. Autorka trzech książek poetyckich i dramatu Elementarz wystawionego na scenie Teatru Narodowego w Warszawie. Za tom nice uhonorowana Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius i Nagrodą Literacką Gdynia.
