– Czasem myślę, że to troszkę silnej woli i wielka wiara, że można pokonać swoje ciało – mówi Mariusz Kupczak. – Jako mały chłopak z wielką bądź co bądź niepełnosprawnością byłem obiektem zaczepek i drwin. Nie mam dzisiaj żalu, chociaż wtedy
ślina ściskała mi gardło, było mi najzwyczajniej przykro i smutno. Pomógł mi tato. Pewnego dnia wyszedł na podwórko w podkoszulku. Moi rówieśnicy zobaczyli, jak on wygląda, jak jest zbudowany i zaczepki się skończyły.

Kiedy przed ponad dwudziestoma pięcioma laty pojawił się na wózku inwalidzkim w siłowni, wywołał uśmiechy politowania. Koledzy nabrali respektu, gdy zaczął „wyciskać” więcej od nich. Nazwali go swoim Arnoldem Schwarzeneggerem.
– Ojciec był dla mnie oparciem, a Arnold natchnieniem. Jako trzynastolatek obejrzałem pierwszy film akcji ze Schwarzeneggerem. Zafascynował mnie. Postanowiłem walczyć. Na początku była to stalowa
rama od akwarium i deska do prasowania.

Dzisiaj Mariusz Kupczak jest jedynym polskim zawodnikiem
z niepełnosprawnością, który startował w zawodach rangi IFBB Pro, wielokrotnym medalistą Mistrzostw Polski federacji WBBF, zdobywcą srebrnego medalu na prestiżowych zawodach Mr. Universe w 2014 roku.

Jest także trenerem personalnym, który udowadnia ludziom,
że nie ma rzeczy niemożliwych, że można pokonać „niemoc”
swego ciała

Trenuje codziennie. Zapisuje wszystko: co zjadł, kiedy, ile to było kalorii, ile spalił w tym czasie. Do tego dieta, spartański tryb życia. Trenuje i szuka sponsorów, bo z tego, co otrzymuje z ZUS-u, na odżywki, suplementy diety, wyjazdy, sprzęt by nie wystarczyło. Często powtarza, że nie ma żalu do losu. – Przez niepełnosprawność odkryłem siebie, znalazłem w życiu cel.