A teraz – powiedziała babcia Alinka ponuro, zawieszając głos dla efektu – już nigdy się nie dowiem, jak ma na imię wnuk Jarka. Wnuczka wiem, Anielka. Ale jak wnuk, tego nigdy nie

Ojciec przyjeżdżał teraz w niektóre weekendy i zabierał mnie na wrotki samą – matka zostawała w domu, żeby malować, i machała nam na pożegnanie, kiedy wyruszaliśmy. Nazywał mnie Płotką.

To będzie historia eksperymentu edukacyjnego na dzieciach. Na moich dzieciach. O dobrych i złych stronach alternatywnej "szkoły" i nauczania w domu.

Fikcję akceptacji przekłuto, kiedy spokojnie spałam. Moje dziecko zetknęło się z nietolerancją, przed którą miał je uchronić cały przemyślany system. I chronił – do czasu.

Przez długi czas kładłem się spać późno. Ledwie zgasiłem światło, wracałem do zdania, które przed chwilą skończyłem tłumaczyć. Śpiąc, nie przestawałem zastanawiać się nad tym, com przełożył.

Pewnej nowojorskiej zimy w latach 50. Harper Lee zatrzymała się u przyjaciół. Nie spodziewała się, że dostanie najwspanialszy prezent w życiu.

czerwiec 2015. w szpitalu. Maria przykurczona na łóżku, ręka zamknięta ciasno na metalowej rurce. Broda wystaje, bo bez zębów usta się zapadły. Jedno oko na mnie otwierała. Otwierała i zamykała.