No to, chłopcy, teraz Eurydykie – wzywał, dalekim od rozkazującego, nieomal proszącym tonem, dowódca naszej kompanii, major K., gdy w regularnym marszowym szyku wracaliśmy z ćwiczeń terenowych i zbliżaliśmy się do koszar, naszej siedziby podczas letniego obozu kończącego obowiązkowe wówczas dla studentów szkolenie wojskowe. Za dawnego reżimu był to akademicki przywilej po Październiku ’56, bo w innych krajach paktu trzeba było odbywać poborową służbę wojskową. Na Uniwersytecie Warszawskim szkolenie obejmowało dwutygodniowe kursy semestralne podczas pierwszych trzech lat studiów oraz końcowy, sześciotygodniowy obóz letni, skoszarowany w jednostce wojskowej. Nam akurat przypadł Wałcz, koszary oczywiście poniemieckie, z szarymi, dwupiętrowymi blokami i rozległym placem alarmowym, położone na skraju …
Aby przeczytać ten artykuł do końca, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
W „Piśmie” bierzemy odpowiedzialność za słowo.
Każdy tekst przed publikacją przechodzi wielostopniowy proces redakcji i fact-checkingu. To wymaga czasu i pracy całego zespołu. Dołącz do społeczności „Pisma”. Zamów dostęp online. Istniejemy dzięki osobom takim jak Ty.
Andrzej Mencwel –(ur. 1940), profesor nauk humanistycznych, historyk literatury i kultury polskiej, krytyk, eseista, publicysta. Wydał m.in. Etos lewicy. Esej o narodzinach kulturalizmu polskiego, Wyobraźnia antropologiczna. Próby i studia, Stanisław Brzozowski. Postawa krytyczna. Wiek XX. Jesienią 2017 roku nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazała się jego najnowsza książka pt. Toast na progu.
Artykuł ukazał się w lutowym numerze miesięcznika „Pismo. Magazyn opinii” (2/2021).
