Mam nadzieję, że kiedyś na moje „Rozładuj zmywarkę” powiesz: „Nie mam czasu”. Albo chociaż „zaraz”.
Wąska niteczka ust łączy blade wysepki policzków. Rzadko się uśmiecha. Ale nikt tak jak on nie robi porannej kawy, choć na blacie ścieli się przy tym kożuch czarnego miału. Nikt inny nie biegnie za tobą z szalikiem, gubiąc kapeć. Nikt inny nie pamięta o zmianie opon. I że oregano się kończy. Zawsze zauważy, że jeszcze dziś nie usiadłaś. Podsunie stołek, zanim ugniesz kolana. Chce mi podarować obraz ulubionego malarza, dopóki nie przeczyta, że brakuje mu stu milionów dolarów. Ma suche, drobne dłonie, którymi nieproszony wyrabia chleb. Garbi się, niosąc za ciężką siatkę. Źle sypia. Udaje dobry humor, żeby …
Liczba artykułów dostępnych w całości bez logowania się w naszym serwisie: 0 z 0
Agata Romaniuk -(ur. 1978), doktorka nauk społecznych i reporterka. Absolwentka Polskiej Szkoły Reportażu. Inicjatorka projektu reportersko-badawczego Światła Małego Miasta i współzałożycielka
Grupy Reporterskiej Głośniej. Publikowała w „Dużym Formacie” i magazynie „Non-Fiction”.
W 2019 roku ukazała się jej książka Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu.
