Metamorfoza

Nadchodzi lato, 

a wraz z nim desperacka tęsknota za życiem, 

nawet jeśli wciąż żyjesz. Masz kolejną szansę 

zbliżenia…  

Zbliżenia do kogo? Do czego? 

Nie potrafisz tego nazwać.  

W dzieciństwie rysowałeś kwadrat z kominem, 

nad którym unosił się niebieski dym i nazywałeś to domem; 

żółtą kulę – słońcem; czerwone kółko z ogonkiem – jabłkiem, 

a jabłko zgniecione 

– sercem. 

Wtedy wszystko było proste. 

Mimo upływu czasu obiekty są wciąż te same; 

nadaliśmy tylko nazwy rzeczom  

jak nadajemy pieszczotliwe przydomki ulicom i zaułkom 

w mieście, w którym mieszkamy od lat, 

nie mogąc uczynić ich własnymi. 

A potem, kiedy tracimy nadzieję,  

przywracamy obiekty znowu  

do pierwotnego stanu: 

dom z niebieskim dymem, oślepiająca żółta kula, 

jabłko i serce. 

Kiedy nie ma już nadziei,  

zamieniamy obiekty w sztukę 

lub chociaż w kazanie,  

które zostawimy przyszłym pokoleniom.  

Warszawa–Tirana, styczeń–lipiec 2021 

przełożyła Dorota Horodyska

Poezja w „Piśmie” powstaje przy wsparciu Instytutu Kultury Miejskiej w Gdańsku, organizatora festiwalu Europejski Poeta Wolności. Luljeta Lleshanaku jest laureatką Nagrody Europejskiego Poety Wolności 2022.

Masz przed sobą otwartą treść, którą udostępniamy w ramach promocji „Pisma”. Odkryj pozostałe treści z magazynu, także w wersji audio. Jeśli nie masz prenumeraty – zarejestruj się i wykup dostęp.