młodzieńcy o łydkach krzemiennych ciasno opiętych skórą
ze szczękiem szli nagolennic i blaskiem rażącym oręża.
Euforbos dźgnął Patroklesa, – jak pięknie Hektor go dobił,
w szyszaku szumiącym Achilles, jak pięknie raził Hektora!
Chwalcież maczugę i topór, miecz obosieczny i chrobry,
przemyślną taneczność ciosu i ostrą roztropność oporu!
Waszą jest sprawą osądzić strofą żołnierską i mocną
nienawiść męża do męża i wyrok w śpiew ucieleśnić –
a moją płomienną sprawą
w rozgrzane dzbany nocy
cedzić dzwoniące miody
żeńskiej
odmiennej
pieśni.
Wiersz ukazał się w numerze 86. pisma „Czas”, w 1937 roku.
Zuzanna Ginczanka –(1917–1944?), poetka. W 1934 roku wiersz pt. Gramatyka został wyróżniony na Turnieju Młodych Poetów ogłoszonym przez „Wiadomości Literackie” (publikowała potem na ich łamach oraz m.in. w „Skamandrze”). W 1936 roku ukazał się jej jedyny tomik O centaurach. Pod koniec listopada, nakładem wydawnictwa Marginesy, ukazało się pełne wydanie jej utworów: Zuzanna Ginczanka. Poezje wybrane (1931–1944), w opracowaniu Izoldy Kiec.
