Najpierw są lepkie kule wysunięte na prętach. Tamto,
nieświadome, zbliża się powoli. Widzi, więc nie wie.
Jest zmniejszone i załamane w kulach wiele razy.
Proces już się rozpoczął: obraz został przylepiony.
II
Dalej może być kielich połączony z ziemią – wnętrze
pokryte ukośnymi igłami. Tamto nie umie się
wycofać. Jest spychane coraz niżej.
Aby przeczytać ten artykuł do końca, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
Dostęp do tego materiału mógłby kosztować 9,99 zł. My jednak w tej cenie dajemy Ci miesięczną subskrypcję wszystkich naszych treści. Czytaj i słuchaj do woli. Zostaniesz z nami na dłużej?
Krystyna Miłobędzka –(ur. 1932), poetka, dramaturżka, doktorka nauk humanistycznych. Debiutowała w 1960 roku cyklem Anaglify, pierwszy tom poetycki Pokrewne wydała w 1970 roku. Opublikowała m.in.: Dom, pokarmy (1975), Wykaz treści (1984), Pamiętam (1992), Imiesłowy (2000), Po krzyku (2004), Zbierane (2006), W widnokręgu odmieńca (2008), Gubione (2008), Na wysokiej górze, il. Iwona Chmielewska (2017) i Spis z natury (2019).
