»Pobierz okładkę czerwcowego wydania „Pisma”«
W zeszłym roku na świecie zmarło 67 milionów ludzi, z czego ponad połowa w wyniku różnego rodzaju chorób układu krążenia bądź nowotworów. To dlatego, szykując numer poświęcony współczesnej medycynie, postanowiliśmy przyjrzeć się rozwiązaniom technologicznym dającym nadzieję na ich pokonanie.
„Jak zbudować sztuczne serce?” – zastanawia się Joshua Rothman w reportażu przełożonym przez Jana Dzierzgowskiego. Pytanie to zadają sobie lekarze już od kilkudziesięciu lat, a mimo że w tym czasie człowiek stanął na Księżycu, zaś w naszych kieszeniach na stałe zagościły poręczne komputery o ogromnej mocy obliczeniowej, wciąż nie znamy satysfakcjonującej odpowiedzi.
Julia Lachowicz-Nowińska w studium Ludzie kontra raki bada natomiast, gdzie jesteśmy w walce z nowotworami. Onkolodzy zaprzęgli do niej terapie genowe, syntetyczne układy odpornościowe, sztuczną inteligencję, a nawet skromnie brzmiącą suplementację odpowiednich pierwiastków. Z cesarzem chorób czekają nas jeszcze długie zmagania, ale jesteśmy coraz lepiej uzbrojeni.
Na wyzwania innego rodzaju muszą być gotowi aktywiści klimatyczni, którymi w większym lub mniejszym stopniu powinniśmy być my wszyscy. Tym, którzy stracili wiarę w przyszłość naszej planety, Rebecca Solnit podpowiada: „Depresja klimatyczna to luksus” i w eseju opublikowanym u nas w przekładzie Anny Dzierzgowskiej tłumaczy różnicę między optymizmem a nadzieją.
Nadzieję na pożegnanie się z ogrodami zoologicznymi, przynajmniej w ich obecnym kształcie, żywi natomiast Sylwia Stano. Jej „Rama obrazu” ujmuje historię pomysłu przetrzymywania egzotycznych zwierząt w klatkach, jego współczesne realizacje z ich blaskami i – niestety, przeważającymi liczebnie – cieniami oraz postulaty, jak może wyglądać zoo w przyszłości. Jeśli w ogóle.
O tym, jak wygląda praca zapośredniczona przez platformy internetowe, pisze Karol Muszyński w eseju o wiele mówiącym tytule „Od gospodarki współdzielenia do tyranii algorytmów”. Dla nikogo nie będzie zaskoczeniem, że źle, ale też chyba nikt się nie spodziewa, jak bardzo. Cała nadzieja w obserwowanych przez autora nikłych przejawach oporu.
Z kolei o oporze, przeciwko łatce starej baby, opowiada Karolina Lewestam, która w eseju „Forma książki” zastanawia się, czy powinniśmy się cieszyć, że nastolatki czytają, jeśli ich lektury nie stanowią już bezpiecznego poligonu dla emocjonalnego dojrzewania. Nie bójmy się łatek, bądźmy jak stare baby. Czytajmy nie byle co. Czerwcowe „Pismo” na przykład.
Marcin Czajkowski
redaktor ds. weryfikacji informacji i dziennikarstwa danych
Masz przed sobą otwartą treść, którą udostępniamy w ramach promocji „Pisma”. Odkryj pozostałe treści z magazynu, także w wersji audio. Jeśli nie masz prenumeraty lub dostępu online – zarejestruj się i wykup dostęp.
