W dzisiejszym odcinku opowiem o wierszu Jacka Dehnela, który być może stał się głosem ponadpokoleniowego doświadczenia.
Wersja audio
W dzisiejszym odcinku wciąż jeszcze jedną nogą jestem na Festiwalu Miłosza, gdzie działa się metafizyka (a dlaczego – o tym opowiem). Jedną nogą tam, a drugą poza bańką, w której czyta się poezję (bo choć chciałabym żeby to było zjawisko masowe, to wciąż jeszcze nie jest), a to za sprawą wiersza Jacka Dehnela. Publikujemy go w lipcowym „Piśmie”. O tym, dlaczego i jak ten tekst powstał jest ten odcinek. I o tym, co sprawia, że właśnie ten wiersz stał się, być może, głosem ponadpokoleniowego doświadczenia.
Podcastu możecie słuchać także w swoich ulubionych aplikacjach:
⋅ Spotify
⋅ Lecton
Realizacja: Jakub Dowgird oraz Osorno
Grafika: Patrycja Lewandowska
Cykl powstaje we współpracy z Fundacją Miasto Literatury.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
