Widzę ją z daleka, kiedy nadchodzę ulicą. Czeka przy samochodzie. Jest wysoka, wyższa ode mnie. Ma krótkie włosy, okrągłą twarz i wielkie, ciemne oczy. Nazywam ją natychmiast Ciemnooką i niech już tak zostanie. Podchodzę bliżej. Patrzę, jak mój przyjaciel próbuje założyć mocowanie przyczepy kempingowej na hak samochodu. Potem długo manewruje na wąskich uliczkach, aż w końcu wypadamy na autostradę: Ciemnooka, Jakub, Magdalenka i ja. Przed nami długa podróż. Jakieś sześć godzin na południe, do Skalnego Miasta Adršpach. Wszyscy już tam kiedyś byliśmy, z wyjątkiem Ciemnookiej. Wymarzone wakacje. Przynajmniej dla nas: amatorów skał, wygasłych wulkanów, przełęczy i poniemieckich uzdrowisk. Kręciliśmy tam nawet remake Lśnienia. Jakub w roli Jacka Torrance’a był o wiele lepszy niż Jack Nicholson. Muszę to przyznać. Na planie mieliśmy prawie taki sam rowerek i maszynę do pisania marki Adler. Potem nawet znalazł się producent, który chciał zrobić mocumentaryo tym, że Stanley Kubrick był w Polsce, bo przecież to właśnie w pensjonacie Gigant planował nakręcić Lśnienie. Niestety, …
Aby przeczytać ten artykuł, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
Czytaj i słuchaj treści, które poszerzają horyzonty, inspirują do rozmów i refleksji. Wypróbuj „Pismo” przez miesiąc. Możesz zrezygnować w każdej chwili.
Dostęp online
wersja audio i na czytniki,
dostęp do aplikacji i serwisu
Prenumerata
co miesiąc papierowe wydanie,
dostęp online do aplikacji i serwisu
Monika Powalisz –(ur. 1973), autorka scenariuszy filmowych i telewizyjnych, opowiadań i komiksów. Debiutowała w wieku 17 lat dramatem Rapsod dla krowy. W 2018 roku wydała debiutancką powieść Ósme ciało. Obecnie pracuje nad zbiorem opowiadań Zwierzęta, z którymi rozmawiam osobiście,
z którego pochodzi opowiadanie. Mieszka w Berlinie.
