Studium
Nie ma już powodzi tysiąclecia
Wielka woda zatapia nas średnio co 13 lat. Są ludzie, którzy nauczyli się z nią żyć. Inni dopiero zaczynają zdawać sobie sprawę z zagrożenia.
Twój dostęp nie jest aktywny. Skorzystaj z oferty i zapewnij sobie dostęp do wszystkich treści.
Wielka woda zatapia nas średnio co 13 lat. Są ludzie, którzy nauczyli się z nią żyć. Inni dopiero zaczynają zdawać sobie sprawę z zagrożenia.
System kontroli jakości wód jest dziurawy, a kary niewspółmierne do szkód wyrządzonych przyrodzie. Dopóki rzeka nie zacznie wysyłać niepokojących sygnałów, dopóty ścieki mogą do niej płynąć szerokim strumieniem.
Ziemia to zasilana słońcem szafa grająca, ale coraz więcej w niej hałaśliwych zakłóceń.
Co robić, by inne rzeki nie podzieliły losu Odry? O tym rozmawialiśmy w trakcie lipcowej Premiery Pisma.
W Polsce nawet katastrofy ekologiczne następują zgodnie z prawem. Kompetencje poszczególnych organów kontrolujących stan wód są tak rozdrobnione i niepowiązane ze sobą, że latem 2022 roku każdy zrobił swoje, a
Wkrótce minie rok od katastrofy ekologicznej na Odrze. Do dziś nie doczekaliśmy się jednak ukarania winnych. To jeden z najbardziej dobitnych, ale przecież nie jedyny przykład tego, w jaki sposób
Zatrucie Odry to największa klęska ekologiczna od lat. Nie wiadomo, jak długo rzeka i jej otoczenie będą się z niej podnosić. Jakie działania należy podjąć, by do Odry wróciło życie?
Odro, rzeko, rybo, ptaku, małżo, ziemio… Przyszłyśmy i przyszliśmy tu dziś dla Ciebie, dla Was, a także dla nas samych.
Żałoba jest wyrazem relacji, która łączy nas z rzeką. Nie pozwala traktować jej przedmiotowo, ale jak kogoś bliskiego, z kim tworzymy więzi. Zagładę anonimowej rzeki łatwiej jest zaakceptować, ale rzeki, którą opłakujemy