Widzę, widzę: stoję przy piaskownicy przedszkola w Lidzbarku Warmińskim. Stary, poniemiecki dom, pofałdowany teren, który z mojej lilipuciej perspektywy zdaje się celową kombinacją pagórków i dolin, gdzie każdy fragment ma

Fikcję akceptacji przekłuto, kiedy spokojnie spałam. Moje dziecko zetknęło się z nietolerancją, przed którą miał je uchronić cały przemyślany system. I chronił – do czasu.

Zaglądała, póki nie podeszło jej do gardła. Podeszło? Nie, jeszcze podchodzi. To idzie. To idzie.

I co tam, dziewczynki? Dobrze było się po raz pierwszy upić, ale tak na serio?

Irena – wiek: 41 lat; stopa: rozmiar górny dziecięcy; wzrost: 158 cm; orientacja seksualna: matka; orientacja światopoglądowa: matka; narodowość: polska, Bogu dzięki; stosunek do ofiar Holocaustu: biedni, ale bez przesady.

Hej, sąsiedzie, te schody z glanc polerem mają teraz po Glantz Bernadetcie plamę, na sprzątaczki lament. 

Miałem tej recenzji nie dodawać, ale ja jednak paru rzeczy totalnie nie jestem w stanie stolerować. Ja wcale nie jestem krytyczny na całą zupełnie Polskę...

Szanowni Państwo, piszę tego e-maila, gdyż jestem licealistką z Lidzbarka Warmińskiego...

Droga Pani, Droga Pani, uprzejmie donoszę Pani z Wiadomości Telewizyjnej, że mieszkam na Mokotowie, ulica Sielecka...

Droga Wspólnoto, w czynie obywatelskim muszę donieść na moją kamienicę...