Jesteś gotowa na czwartą falę? 

Już się pogubiłam w tych falach… Bliżej mi do śpiewania za Dawidem Podsiadłą „fal, nie ma fal, nie ma fal…”, bo pandemia trwa cały czas. Fale to wzrosty zachorowań. I oczywiście oddziałują na nas w pewien sposób, ale w gabinetach widzę już nie skutki kolejnych przypływów i odpływów, a sam w sobie nurt tej rzeczywistości, jaki niesie ze sobą pandemia. I te skutki zmieniają się po każdej fali, chociaż kierunek jest dość spójny: tkwimy w dużym, przewlekłym napięciu, w zmieniających się warunkach w związku z obostrzeniami, dużej niepewności i strachu o zdrowie swoje i bliskich. Nasze zdrowie psychiczne jest powiązane ze środowiskiem, w którym żyjemy. A to środowisko, nie tylko lokalne podwórko, ale i cały świat, jest bardzo niepewne od blisko dwóch lat. 

Za nami trzy fale pandemii COVID-19. Jesteśmy na początku, a może w środku, trudno ocenić, czwartej fali. Już wróciły kolejki karetek przed szpitalami, co chwila jakaś klasa w szkole, do której chodzi mój syn, ląduje na kwarantannie, znajomi zamykają się w domu z obawy przed zarażeniem. Wiadomości z polskiej granicy i ze świata mocno przygnębiają. A przed nami trudny moment w roku, jesień w wydaniu listopadowym. Jakie są twoje doświadczenia tych wcześniejszych fal?

Z mojego punktu widzenia – psychoterapeutki – każda fala była inna, a kolejne mniej raptowne, za to poważniejsze w konsekwencjach. Ta pierwsza, w marcu 2020 roku, to był szok i zamrożenie. Bardzo wielu moich pacjentów zawiesiło …