Po największym w historii kraju projekcie regulacji rzeki Duńczycy niemal od razu przystąpili do jej renaturyzacji. Mimo że ceną było przekreślenie niemałej części własnej historii i tożsamości.
Sara chałupa Provstgaardów już nie stoi na wyspie. Teren dookoła jest płaski i suchy. Wybudowali ją w 1922 roku, gdy rządziły tu rybitwy. Polowali na wydry, łowili ryby, a to, co rzeka dała im w nadmiarze, transportowali łodzią do Tarm i wymieniali na jedzenie, naftę albo gwoździe. Bywało jednak, że nie potrzebowali niczego i nie ruszali się z wyspy przez kilka tygodni. Czasem budowali łodzie dla innych mieszkańców rzeki. Patrzę na tę chatę, stojącą na granicy tego, co już utracone, i tego, co udało się odzyskać, i próbuję sobie to wszystko wyobrazić. Niels i Søren Kristian – dwóch mrukliwych braci i ten podmokły bezmiar. Byli tu wtedy właściwie odcięci od świata. Z jednej strony wyspę opływał kanał, z drugiej – rozlewiska rzeki. Na zachodzie mieli mokradła aż po sam skraj Ringkøbing Fjordu, którego drugi brzeg niknął zwykle we mgle albo blasku słońca. Na wschód nie mieli co patrzeć, bo aż do miasta Skjern, a nawet dalej, do Borris, ciągnęła się plątanina rozlewisk, kanałów i ich odnóg. Jedynym pewnym punktem w pejzażu była wieża w Lønborgu, która do dziś …
Aby przeczytać ten artykuł do końca, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
Zapewnij sobie dostęp do ulubionych tekstów, nagrań audio,
a także do miesięcznika w wersji na czytniki.
- dostęp do całego cyfrowego archiwum i treści z najnowszego numeru
- wydania audio czytane przez lektorów i lektorki
- możliwość korzystania z wygodnej aplikacji mobilnej
- dostęp do 5. sezonu Śledztwa Pisma (premiera już 25 kwietnia).
Tylko 8,99 zł miesięcznie. Rezygnujesz, kiedy chcesz.
Filip Springer – (ur. 1982), reporter, fotograf. Autor książek reporterskich poświęconych m.in. architekturze i przestrzeni, jak Miedzianka. Historia znikania, Wanna z kolumnadą, Źle urodzone, Dwunaste. Nie myśl, że uciekniesz, Mein Gott, jak pięknie.
