Chyba nikt w historii literatury – a może w ogóle w historii przyoblekania myśli w słowa – nie wyraził tej odwiecznej prawdy w sposób bardziej dobitny i bezpośredni niż Tadeusz Różewicz w wierszu poświęconym pamięci Konstantego Puzyny.
(…)
więc to już
wszystko
mamo
Tak synku
to już wszystko
a więc to tylko tyle
tylko tyle
więc to jest całe życie
tak całe życie
To, co wielu przenikliwych filozofów wyrażało za pomocą rozbudowanych, prowadzonych skomplikowanym językiem analiz, poeta zamknął w kilkunastu prostych słowach. Podróż przez świat trwa moment, mija bezwiednie, niepostrzeżenie, nawet nie wiesz kiedy – i już.
A przecież dosłownie wczoraj byliśmy dziećmi, stawialiśmy pierwsze kroki; z lękiem albo przeciwnie, z wielkim entuzjazmem, rozpoczynaliśmy naukę w szkole. Zaraz potem upijaliśmy się ukradkiem, paliliśmy pierwsze papierosy, przeżywaliśmy kłopotliwe uniesienia na pograniczu biologii i metafizyki, kiedy budziły się w nas emocje i pożądania. Później wydarzało się jeszcze mnóstwo rozmaitych spraw: znajomości, związki, działania, realizowanie marzeń albo ich bolesna weryfikacja. I wciąż się wydarza, wciąż i wciąż, …
Aby przeczytać ten artykuł do końca, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
W „Piśmie” bierzemy odpowiedzialność za słowo.
Każdy tekst przed publikacją przechodzi wielostopniowy proces redakcji i fact-checkingu. To wymaga czasu i pracy całego zespołu. Dołącz do społeczności „Pisma”. Zamów dostęp online. Istniejemy dzięki osobom takim jak Ty.
Tomasz Stawiszyński – (ur. 1978), filozof, publicysta i eseista. W latach 2007–2011 prowadził
Studio Alternatywne i współprowadził Czytelnię w TVP Kultura. Od 2016 roku związany
z Radiem TOK FM, gdzie prowadzi Godzinę filozofów, Kwadrans filozofa i Wieczór Radia TOK FM.
Do marca 2020 roku był członkiem kolegium redakcyjnego kwartalnika „Przekrój”.
