Masowe protesty, które na przełomie czerwca i lipca przetoczyły się przez czterdzieści trzy spośród czterdziestu siedmiu prowincji Kenii (łącznie ze stolicą kraju, Nairobi), badaczka afrykańskich ruchów społecznych Awino Okech nazwała bezprecedensowymi nie bez powodu. Nie chodziło przy tym o sam fakt wyjścia ludzi na ulicę. Kenia ma długą tradycję ulicznych protestów, jej obywatelki i obywatele nie wahali się korzystać ze swoich praw i publicznie wyrażać niezadowolenia z polityki rządzących. Nie chodziło również o to, że protesty były brutalnie tłumione przez policję. Kenijskie służby porządkowe oraz wojsko w przeszłości niejednokrotnie siłą rozpędzały demonstracje i poddawały demonstrantów represjom. Czerwcowe …
Aby przeczytać ten artykuł do końca, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
W „Piśmie” bierzemy odpowiedzialność za słowo.
Każdy tekst przed publikacją przechodzi wielostopniowy proces redakcji i fact-checkingu. To wymaga czasu i pracy całego zespołu. Dołącz do społeczności „Pisma”. Zamów pełen dostęp online do wszystkich treści za 8,99 zł miesięcznie. Istniejemy dzięki osobom takim jak Ty.
Masz konto?
Zaloguj się