W zeszłym roku Syntoil, którego jesteś prezeską, zajął drugie miejsce w międzynarodowym konkursie Chivas Venture dla start-upów zaangażowanych społecznie. Czy to prawda, że pomysł zrodził się na wysypisku śmieci?

Moi przyszli wspólnicy – Bogdan Sztaba i Piotr Jaszek – spotkali się jeszcze w 2010 roku przy projekcie związanym z RIPOK-iem, czyli regionalną instalacją przetwarzania odpadów komunalnych. Początkowo chcieli utylizować tworzywa sztuczne, ale okazało się to kompletnie nieopłacalne, bo są one bardzo niejednorodne i ich segregacja była wtedy zbyt trudna. Znacznie łatwiej ponownie wykorzystać opony. Problemem dla środowiska jest jednak to, co się dzieje z produktami powstałymi w wyniku ich recyklingu, głównie z karbonizatem, czyli zanieczyszczoną sadzą. Do tej pory trafiała prosto do spalania w cementowni. Nam udało się znaleźć sposób, aby to zmienić.

Jak?

Sadza jest używana w przemyśle gumowym, bez niej nie byłoby na świecie wielu produktów. Na przykład pozbawiona tego składnika opona bardzo szybko się ściera i może przejechać nie więcej niż sto kilometrów. Między innymi dlatego na całym świecie produkuje się prawie czternaście milionów ton sadzy rocznie, z czego około siedemdziesiąt procent trafia do opon, reszta wchodzi w skład gumowych węży, dywaników samochodowych czy wycieraczek. Ten rynek jest wart czternaście miliardów dolarów. Problem w tym, że sadzę produkuje się dzisiaj w procesie spalania paliw kopalnych, na przykład ropy. Nie jest to żaden produkt uboczny.

Bardzo przy tym trujemy?

Bardzo i to dwa razy: najpierw spalamy ropę, aby uzyskać sadzę. Ta staje się składnikiem opon, które …