Piszę do Ciebie, ponieważ zmagania z samotnością są dla mnie nieznośne, a jednocześnie bardzo bym chciała, żeby mój głos zaistniał w przestrzeni innej niż pustka.
Uwielbiam się śmiać. Jestem ogromnie wdzięczna za każdego człowieka, żart czy rzecz, które potrafią mnie rozśmieszyć. Kocham lasy. Jestem ciekawska i przez to zawsze brakuje mi czasu na zrobienie tego, co bym chciała. Pomimo ogromnej nieśmiałości zrobiłam w życiu wiele odważnych rzeczy, z których jestem dumna. Cieszy mnie życie, doceniam drobnostki. Myślę, że z zewnątrz mogę wyglądać na całkiem szczęśliwego człowieka. Jednak prawda jest taka, że noszę w sobie krzywdę i żyję w niewoli.
Nie mam mamy ani …
Aby przeczytać ten artykuł, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
Czytaj i słuchaj treści, które poszerzają horyzonty, inspirują do rozmów i refleksji. Wypróbuj „Pismo” przez miesiąc. Możesz zrezygnować w każdej chwili.
Dostęp online
wersja audio i na czytniki, dostęp do aplikacji i serwisu
Karolina Lewestam –(ur. 1979), dziennikarka i redaktorka, członkini redakcji „Pisma”. Obroniła doktorat z filozofii na Uniwersytecie Bostońskim. Wielokrotnie nominowana do nagrody Grand Press w kategorii „Publicystyka”. Autorka książek dla dzieci: Mała księżniczka, Silla i Strażniczka perły oraz dla dorosłych: zbioru esejów Pasterze smoków i powieści Pamiętnik Magdy Kot.
Felieton ukazał się w styczniowym numerze miesięcznika „Pismo. Magazyn Opinii” (01/2021) pod tytułem Fenomen sprawiedliwego świata.
