Wersja audio
Jest zimny lutowy poranek. Do baru wchodzą kobieta i mężczyzna, zamawiają po filiżance herbaty. Na wielkiej ścianie za ich plecami wisi mapa Śródziemia, fantastycznej krainy, w której rozgrywają się wydarzenia W ł adcy pier ś cieni , najsłynniejszej powieści J.R.R. Tolkiena. Eriador, Rohan, Gondor. Nieco dalej, za górskim łańcuchem Ephel Dúath, leży Mordor.
Mężczyzna to premier Polski Mateusz Morawiecki, kobieta to premierka Włoch Giorgia Meloni. Nie weszli do tego baru przypadkowo. Mają porozmawiać o polityce.
Spotkanie odbywa się 20 lutego tego roku w Warszawie. Szybki przystanek w drodze do Kijowa, gdzie dzień później Meloni odwiedzi prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego. Tymczasem w stolicy Polski trwają wielkie przygotowania, czuć pełne napięcia wyczekiwanie. Dzień później, 21 lutego, do Warszawy przyleci prezydent Stanów Zjednoczonych Joe Biden. To będzie ważna wizyta w rocznicę rosyjskiej napaści na Ukrainę.
Natomiast przyjazd Giorgii Meloni przechodzi niemal niezauważony. Jedynym pamiętnym szczegółem z tamtego dnia jest wybór lokalu, słynącego jako miejscówka, gdzie grywa się w rolpleje i planszówki. I jest to wybór nieprzypadkowy, bowiem głównym tematem spotkania z Morawieckim są planowane działania mające wesprzeć Ukrainę w walce z państwem, które zagraża pokojowi i harmonii w Shire. Czyli z Mordorem. To znaczy − z Federacją Rosyjską.
Tolkien a polityka
Po wygranych wyborach, które odbyły się 25 września 2022 roku, Giorgia Meloni została zaprzysiężona na premiera. Objęła to stanowisko 22 października jako pierwsza kobieta w historii Włoch. Opowieść o niej i jej drodze do władzy nie może zaczynać się inaczej niż od W ł adcy pier ś cieni . To książka ważna dla jej osobistej i politycznej historii, podobnie zresztą jak dla całej włoskiej prawicy. Meloni wiele razy podkreślała, że jej ulubionym bohaterem powieści Tolkiena jest hobbit Sam Gamgee, wierny druh Froda Bagginsa, postać fundamentalna dla podróży, w którą wyrusza drużyna, by zniszczyć Jedyny Pierścień. Sam nie jest herosem, raczej jego przeciwieństwem. A jednak bez niego misja by się nie powiodła.
W pewnym sensie podróż, która zaprowadziła Meloni na szczyt, do teki prezeski Rady Ministrów, może przypominać tę, którą odbył Sam. Podobnie jak on startowała z niekorzystnej pozycji. A przynajmniej tak wynika ze słów samej Meloni, pochodzących z jej autobiografii Io sono Giorgia: le mie radici, le mie idee ( Jestem Giorgia: moje korzenie, moje idee ) opublikowanej wiosną dwa lata temu. Książka ta jest na swój sposób niezbędna do zrozumienia drogi, którą przeszła Meloni. Należy również wspomnieć, że autobiografia polityczki stała się przedmiotem wnikliwego śledztwa przeprowadzonego przez dzienniki „la Repubblica” i „Domani”. Ujawniło ono wiele niespójności w opowiadanej przez …
Aby przeczytać ten artykuł do końca, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
Dostęp do tego materiału mógłby kosztować 8,99 zł. My jednak w tej cenie dajemy Ci miesięczną subskrypcję wszystkich naszych treści. Czytaj i słuchaj do woli. Zostaniesz z nami na dłużej?
Weryfikację faktów w „Piśmie” wspiera EMIF, prowadzony przez Fundację im. Calouste'a Gulbenkiana. Fact-checking in „Pismo” is supported by EMIF, managed by Calouste Gulbenkian Foundation.
The sole responsibility for any content supported by the European Media and Information Fund lies with the author(s) and it may not necessarily reflect the positions of the EMIF and the Fund Partners, the Calouste Gulbenkian Foundation and the European University Institute.