Masowe protesty, które na przełomie czerwca i lipca przetoczyły się przez czterdzieści trzy spośród czterdziestu siedmiu prowincji Kenii (łącznie ze stolicą kraju, Nairobi), badaczka afrykańskich ruchów społecznych Awino Okech nazwała bezprecedensowymi nie bez powodu. Nie chodziło przy tym o sam fakt wyjścia ludzi na ulicę. Kenia ma długą tradycję ulicznych protestów, jej obywatelki i obywatele nie wahali się korzystać ze swoich praw i publicznie wyrażać niezadowolenia z polityki rządzących. Nie chodziło również o to, że protesty były brutalnie tłumione przez policję. Kenijskie służby porządkowe oraz wojsko w przeszłości niejednokrotnie siłą rozpędzały demonstracje i poddawały demonstrantów represjom. Czerwcowe …
Aby przeczytać ten artykuł do końca, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
Dostęp do tego materiału mógłby kosztować 8,99 zł. My jednak w tej cenie dajemy Ci miesięczną subskrypcję wszystkich naszych treści. Czytaj i słuchaj do woli. Zostaniesz z nami na dłużej?
Masz konto?
Zaloguj się