Internet jako zrealizowana anarchia, globalna społeczność eksplodująca ludzkim potencjałem i wymykająca się państwowej cenzurze? „To jedna z niewielu rzeczy, które ludzie zbudowali, jednocześnie ich nie rozumiejąc. To największy anarchistyczny eksperyment w historii. W każdej minucie setki milionów ludzi tworzą i konsumują niewyobrażalną ilość cyfrowych treści, a ich środowisko nie podlega ziemskiemu prawu”. Dziś ta wizja brzmi tak naiwnie, że aż niebezpiecznie. Ale jej autorzy nie byli naiwni. Eric Schmidt, prezes Google’a, i Jared Cohen, szef Google Ideas (obecnie Jigsaw) – bo o nich mowa – zaczynając tymi słowami wspólnie napisaną książkę The New Digital Age( Nowa cyfrowa era), wiedzieli, że każda władza potrzebuje opowieści, która przypudruje jej mechanizmy.
Dopóki wierzymy we własną wolność wyboru, jesteśmy dobrymi konsumentami i posłusznymi poddanymi świata urządzonego przez prywatne korporacje. Nic zatem dziwnego, że Schmidt i Cohen próbowali nam zaaplikować stary, sprawdzony środek znieczulający. Nie mogli przewidzieć, że już za chwilę ta techno-optymistyczna narracja posypie się jak domek z kart, a nagi cesarz stanie przed komisją śledczą.
w 2013 roku michał kosiński, pochodzący z Polski psycholog społeczny – wówczas jeszcze doktorant na Uniwersytecie Cambridge – opublikował wyniki badania, które przykuło uwagę mediów i zaintrygowało nawet tych, którym się wydawało, że w sieci nie mają nic do ukrycia. Kosiński chciał sprawdzić, jak dużo o człowieku można wyczytać z lajków, które niefrasobliwie zostawiamy w sieci społecznościowej. Wykorzystał do tego tradycyjne testy psychometryczne, w których …
Aby przeczytać ten artykuł, zaloguj się lub skorzystaj z oferty.
Czytaj i słuchaj treści, które poszerzają horyzonty, inspirują do rozmów i refleksji. Wypróbuj „Pismo” przez miesiąc. Możesz zrezygnować w każdej chwili.
Dostęp online
wersja audio i na czytniki,
dostęp do aplikacji i serwisu
Prenumerata
co miesiąc papierowe wydanie,
dostęp online do aplikacji i serwisu
Katarzyna Szymielewicz –(ur. 1981), prawniczka i działaczka społeczna, współzałożycielka i prezeska Fundacji Panoptykon. W 2014 roku znalazła się na liście New Europe 100 jako liderka innowacji. Należy do Internet Society, a od 2012 roku jest wiceprezeską European Digital Rights, koalicji kilkudziesięciu europejskich organizacji zajmujących się ochroną praw cyfrowych.
Esej ukazał się w styczniowym numerze miesięcznika "Pismo. Magazyn opinii" (01/2020) pod tytułem Bunt cyfrowej biomasy.
