To opowieść o wolności, jaką daje świadomie wybrane życie bez dzieci, i o braku żalu, że się ich nie ma. A także o samotności, gdy większość ludzi wokół zakłada rodziny i bliskie dotąd relacje obumierają.

Tłumy dźwięków zbliżają się do dziewczynki, przepychają się, każdy chce pierwszy dotrzeć do jej uszu, by uderzyć w nie jak młotek. Uszy są otwarte, gotowe przyjąć je wszystkie. Na całym

Przyjechały kilka tygodni temu, pod koniec zimy. Stały we cztery w małym, kwadratowym przedpokoju i patrzyły po sobie niepewnie.

Polityka „otwartych drzwi” pozwala na tworzenie nowych i różnych ram rodzinnych, które dostosowują się bezpośrednio do potrzeb i okoliczności. W tej serii autorka przygląda się jednej z takich relacji: jej

Sleeping like a baby to mit, niektóre dzieci nie śpią i spać nie chcą. Zarywanie nocy to kulturowy rytuał przejścia, zwłaszcza że zaburzenia snu mogą dotyczyć od 25 do nawet

Kończą osiemnaście lat i opuszczają dom dziecka. Państwo daje im na do widzenia pięćset złotych miesięcznie i mówi: „Za to teraz żyjcie”.

Geny, charakter czy ciężka praca? A może dużo miłości? Co najpewniej pomoże naszym dzieciom osiągnąć sukces życiowy? I czy na pewno tego sukcesu chcemy?