W najbliższą niedzielę Turcja pokaże, czy prawdziwie demokratyczne wybory są możliwe w kraju na cywilizacyjnym rozdrożu, w którym emocje społeczne sięgają zenitu.

Zamożni stambulczycy przenoszą się do nowoczesnych apartamentowców z dala od ciasnego historycznego centrum. Korzystają z tego ludzie pochodzący z dziesiątek krajów, którzy przybyli tu w poszukiwaniu lepszego życia albo uciekając przed wojną.

Iracki Kurdystan to autonomiczny region na północy kraju. Przez ostatnie lata stał się domem dla ponad półtora miliona uchodźców z Syrii.

Pokazują nam starą gazetę albo ostatnie wydanie kroniki filmowej. Już tylko jedna kartka, warstwa papieru, folia ochronna, oddziela tę krzątaninę od syren, połamanych szlabanów, podręczników i pytań w testach kompetencyjnych.

Po nieudanym zamachu stanu Turcja przekształciła się w antyzachodni reżim oparty na erdoganizmie – ideologii państwowej, której nazwa pochodzi od nazwiska prezydenta kraju Recepa Tayyipa Erdoğana.