Jak doszło do tego, że rząd amerykański uzależnił się od miliardera z branży informatycznej? I jak dziś próbuje nad nim zapanować?

Multimilionerzy łykają garści suplementów i za pomocą technologicznych zabawek śledzą swoje parametry życiowe, lekarze zalecają ruch, sen i dietę, genetycy tropią komórki zombie. Starość jest chorobą, na którą wszyscy szukamy

W Polsce cała opieka nad chorym zepchnięta jest na rodzinę, a w niej – na kobiety.

Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być

Entuzjaści degrowthu twierdzą, że rozwiązaniem nadchodzącej zapaści klimatycznej nie są techno-optymizm i wiara w projekty, które ładnie spinają się głównie w PowerPoincie. Nie widzą jednak, że ich pomysł jest w

Jestem człowiekiem konstytucyjnie pogodnym. Stąd może to moje uwielbienie rzeczy zbytecznych, bo jest w nich radość i pewna lekkość. Smutek to dla mnie takie powolne umieranie.

Warzywa, sen, tai chi. To mikra część „ponad 100 rad, dzięki którym przeżyjesz w zdrowiu 100 lat”. Wygląda jednak na to, że takie książki, jak „Sekrety długowieczności” doktora Maoshinga Ni,

Nagle wszystko mi się znudziło, cała ta rozmowa i ten wieczór, schowałam papierosy do kieszeni, a oni, szukając sposobu, żeby mnie zatrzymać, spanikowani powiedzieli mi o owcy.

Stali obok siebie w świeżości poranka, słońcu odbijającym się na wodzie, falach rozbijających się o skały, pod nurkującymi mewami, głośnymi nawet o tak wczesnej porze, gdy niebo wciąż miało różową

W korytarzach loty schodzą o czasie, w ogrodach składa się do zmierzchu.

gdyby myszy wiedziały ile kosztują serwetki to nie obgryzałyby brzegów, nie wypluwałyby resztek...

Oto twoje nowe narodziny – w odnowionym ciele i duchu.

Apteczka. Kulturalny niezbędnik złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyt, ale też wspomnień o miejscach, formujących doświadczeń. Moich rozmówców i rozmówczynie pytam o to, co przynosi im spokój,

Wiesz co, nie lubię słowa „babcia”. Czy możesz tak do mnie nie mówić?

Marta Głowiak ma dwadzieścia osiem lat. Kilka lat temu, zmęczona miejskim życiem, szukając spokoju, osiadła w Beskidzie Niskim.

W ramach Pisma to format, poprzez który chcemy poruszać ważne tematy za pomocą obrazu. Oddajemy więc głos artystom i artystkom, by mogli przemówić w swoim języku: języku sztuki.

I jak się państwu podoba?

Witaj, jestem sztuczną inteligencją!

Po wyprowadzce dzieci było nam ciężko...

Babciu, znowu bierzesz narkotyki?