Zaufanie zostało naruszone, chłopcy kłamią dziewczynkom o swojej dozgonnej miłości, niech no tylko raz podniosą bluzkę i pokażą wypełnienie ciała

Raz pewnemu mężczyźnie w średnim wieku zaczął wyciekać na zewnątrz mózg...

wynająć coś nad morzem by patrzeć na nieskończoność na wodę, jak nadchodzi i odchodzi

Tam gdzie pamięć nie jest zdeptana...

Kiedy brata Zorana w worku przywiozła ciężarówka matka wydała resztę jego ubrań

Na podwórzu sąsiad pieści żonę na huśtawce. Trzeba patrzeć gdzie indziej, czytać gazetę w czterech ścianach.

Dzisiejszy odcinek poświęcam pytaniu z tytułu.

Jestem wdzięczna rzekom i ludziom, którzy mi towarzyszyli, wspierali, chcieli i chcą słuchać mojej, naszej narracji o rzece. Nie jesteśmy jej głosem, nie mamy do tego prawa, jesteśmy echem, refleksem, przenosimy to, co ujrzane

Cały kraj pulsuje, rozlewają się po nim ludzkie strumienie. Jesteśmy krwinkami, trombocytami, które pędzą, by zagoić otwartą ranę.

wisi na mnie koszula bo już od tak dawna nie jadłem...

Wiersz jest przestrzenią, w której spotykają się dwie wrażliwości: osoby, która go napisała, i tej, która go czyta, i dopiero na tym styku zaczyna się jego działanie.

Poezja jest ci potrzebna, żebyś czasami mógł wyjść z siebie, zobaczyć i nigdy nie wrócić.