W „Piśmie” uważamy, że z przygotowaniem tekstu do publikacji jest jak z wychowaniem dziecka – potrzeba do tego całej wioski.

Mentorzy bez kompleksów, za to z pasją, uczenie się od lepszych i mierzenie wysoko – to sprawia, że impreza informatyków nie jest już smutną posiadówką czterech gości przy stoliku z ceratą.

Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być

Tam gdzie pamięć nie jest zdeptana...

Przyjechały kilka tygodni temu, pod koniec zimy. Stały we cztery w małym, kwadratowym przedpokoju i patrzyły po sobie niepewnie.

Kiedy brata Zorana w worku przywiozła ciężarówka matka wydała resztę jego ubrań

Młodzi ludzie mają inną perspektywę. Nie chcą być nami – i dobrze. Dlaczego wciąż nie umiemy tego uszanować i uczyć się od nich innego spojrzenia? Również na edukację?

Na podwórzu sąsiad pieści żonę na huśtawce. Trzeba patrzeć gdzie indziej, czytać gazetę w czterech ścianach.

Czy premier Etiopii przebudowuje swój kraj, czy rozdziera go na strzępy?

Nasza rasa nie ma nic wspólnego z tym krajem, dlatego tak trudno znaleźć nas w statystykach zgłoszeń gwałtu, dyskryminacji w miejscu pracy i przemocy domowej.

Kulturalny niezbędnik złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyt, a także wspomnień o miejscach, formujących doświadczeń. Moich rozmówców i rozmówczynie pytam o to, co przynosi im spokój, napędza

5 listopada, 1932, Warszawa. Spotkaliśmy się w siedzibie klubu, aby ustalić cel nowej wyprawy.

Pisanie tego tekstu zajęło mi kilkanaście miesięcy. Wychodzenie z kryzysu psychicznego – trzy lata.

W ramach Pisma to format, poprzez który chcemy poruszać ważne tematy za pomocą obrazu. Oddajemy więc głos artystom i artystkom, by mogli przemówić w swoim języku: języku sztuki.

To rzadki gatunek postaci literackich. Kobiety zdecydowanie częściej są ofiarami fikcyjnych zbrodni niż osobami, które wysyłają na tamten świat. Bo opis umysłu zabójczyni jest wyzwaniem, proste schematy psychologiczne przestają działać,

Podeszłam do ściany i powiedziałam: przepraszam, możesz powtórzyć? I wtedy głos znowu to powiedział. Curlew or curfew. I dodał jeszcze: you choose – wybierz ty.

Mojej mamy nie pytaj o wiek. Mojego taty ile waży. Albo na odwrót?

Ciekawości trzeba się uczyć codziennie od nowa.

Proszę cię, nie wyprowadzaj mnie z błędu.

Pismo to aż i zaledwie 96 stron. Czującym niedosyt przynoszę polecenia tekstów kultury, które najlepiej uzupełniają temat przewodniego tekstu numeru – à propos talentu.