Pierwszy śnieg wszystko wydobył...

Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być

Społeczeństwo potrzebuje rzetelnej wiedzy na temat zagrożenia, musi wiedzieć, co wywołuje strach i po co, a wreszcie potrzebuje pomocy w działaniu, aby poradzić sobie ze źródłem tego strachu – mówi

Jedni uważają, że przesadzasz, inni – że nie doszacowujesz swoich strat, a ty sama nie wiesz, co chcesz, możesz lub powinnaś powiedzieć, więc tylko międlisz włosy w ustach. Czyli rzecz

Strach to uczucie-plastelina, najłatwiej podlegające sugestiom, na wielką – społeczną i małą 
– towarzyską czy rodzinną skalę. Powiem ci, że masz się bać, a zobaczę, kim jesteś.

Dzwonię do mieszkańców lubuskich wsi i miasteczek.
 – Czy wirus budzi w tobie lęk? – pytam. – O co i o kogo 
się boisz? O czym myślisz, gdy próbujesz zasnąć?

Koniec świata wydarzył się już tyle razy, ile zniknęło społeczeństw i cywilizacji. Każde takie zdarzenie było jednak początkiem czegoś nowego. Obietnicą wielkiej zmiany. My też stoimy przed takim wyzwaniem.

Wiesz, ciągle się zastanawiam, jak Ci to powiedzieć. I czy w ogóle Ci mówić. Mógłbym to przecież zostawić. Sam byś w końcu gdzieś o tym przeczytał albo ktoś by Ci powiedział. Ale to by

Gdy refleksyjne trzecie pokolenie opowiada historię, to dokonuje jej przepracowania. Najtrudniejszy jest proces oddzielenia się od stanu umysłu i historii rodziców. Ale można im powiedzieć: „Wszyscy cierpieli, babcia, ty, szanuję to, ale