Wiersz na poniedziałek
Z pożyczonego tomu
W dzisiejszym odcinku jestem jeszcze w nostalgii Zaduszek.
Twój dostęp nie jest aktywny. Skorzystaj z oferty i zapewnij sobie dostęp do wszystkich treści.
W dzisiejszym odcinku jestem jeszcze w nostalgii Zaduszek.
Leah i moja matka nigdy się nie poznały – z różnych względów, ale przede wszystkim dlatego, że kiedy mój związek z Leą stał się na tyle poważny, aby w ogóle rozpocząć ten temat, matka
Nagle wszystko mi się znudziło, cała ta rozmowa i ten wieczór, schowałam papierosy do kieszeni, a oni, szukając sposobu, żeby mnie zatrzymać, spanikowani powiedzieli mi o owcy.
Tego popołudnia na zajęciach z filmu: wózek Eisensteina zjeżdżający po Schodach Potiomkinowskich. Kazałam uczniom mierzyć przeciętną długość ujęcia.
Tak jak rozmowa o seksie nie sprawi, że ktoś zajdzie w ciążę, tak samo rozmowa o śmierci nie sprawi, że ktoś szybciej umrze.
Przez kilka sekund nie było nikogo poza nami: my dwoje, swobodni w naszym małżeńskim łóżku, unoszący się na naszym odległym morzu.
Zrozumiała od razu. „Do trzech razy sztuka” – powtórzyła kilkorgu przyjaciół, a Peterowi Perrone’owi wyznała: „Nie mam dobrego przeczucia w tej sprawie”. „Tym razem po raz pierwszy w życiu nie
Zdjęcie wykonane w jednym z krematoriów na terenie Polski w 2019 roku. Przedstawia pozostałości panewki biodrowej, śruby, płytki i inne elementy po kremacji. Części te są skupowane przez firmy zajmujące
W cyklu „Nie wszystko stracone” przypominamy o tym, że na świecie wciąż dzieją się też piękne, dobre rzeczy.
W salonie stała trumna z moim bratem w środku, dębowa, z okienkiem na wysokości twarzy i z metalowymi uchwytami; stała tak już trzy dni. Pierwszego dnia Hanna zastukała palcami w szybę i powiedziała słabiutkim głosem...
Weź dwoje ludzi, najlepiej w wieku od szesnastu do dwudziestu pięciu lat, i dopasuj tak, żeby wzajemnie się sobie podobali, ale bez przesady, i żeby każde w jakiś sposób wydawało się drugiemu trochę fascynujące.
Gdybym uroniła jedną łzę, mogłabym się zamienić w Alicję pływającą w oceanie swoich łez.
Wyobrażasz go sobie za oknem. Za szybą izolatki, gdy leży w świetle, w sterylnym pokoju, podpięty do migających urządzeń, a wokół łóżka więdną bukiety kwiatów. Jest tak cicho. Zupełnie jakby to była scena z filmu,
Ojciec zapomniał się zastrzelić. Zbyt długo patrzyłam na ekran smartfona, próbując zrozumieć esemesa.
W czwartym odcinku opowiadamy o Julii, przyjaciółce Kamili z równoległej klasy i internatu. Posłuchaj czwartego odcinka drugiego sezonu Śledztwa Pisma – zaloguj się lub wykup dostęp.
czerwiec 2015. w szpitalu. Maria przykurczona na łóżku, ręka zamknięta ciasno na metalowej rurce. Broda wystaje, bo bez zębów usta się zapadły. Jedno oko na mnie otwierała. Otwierała i zamykała.
Tego wszystkiego jest bardzo niewiele, niewiele po prostu zostało. Reszta już się przeniosła dalej i tam czeka – albo nie czeka, nie wiadomo przecież...
Żyjemy w czasach permanentnego angor animi, radykalnej przemiany i niepewności tego, co nadejdzie. Niemal w każdej dziedzinie życia stoimy na progu przeistoczenia, którego zwiastuny staramy się rozpoznać.