Nie wiem, jak uchronić rytuał przed kiczem, ale wiem, że jest mi potrzebny. Daje poczucie kontroli, przynajmniej w tym jednym momencie przypomina, że istnieje jakiś rytm, jakiś punkt B, do

Nie ma jej. Elżbieta II nie żyje. Umarła Królowa. To nie są ćwiczenia. God didn’t save the Queen this time.

Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być

Postanowiliśmy odwrócić tradycyjną logikę festiwalową – zamiast ściągać ludzi do Miedzianki, uznaliśmy, że zawieziemy tę Miedziankę do nich. Wyruszymy w Polskę z festiwalową kolumną. Ile byśmy w niej nie mieli

Jest nam, „Pismu” i Miedziance, ze sobą po drodze nie od dziś. Miedziance rozumianej jako taka przestrzeń spotkania, w której jesteśmy ze sobą, bo nie wiemy, ale chcemy się dowiedzieć.

Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być

Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być

Typograf Marian Misiak i felietonista Marcin Wicha układają wzornik pisma.

W cyklu „Nie wszystko stracone” przypominamy o tym, że na świecie wciąż dzieją się też piękne, dobre rzeczy.

Kilka dni przed wigilią jedziemy do sklepu ze zwierzętami. Potem to już zawsze będzie Dzień Żółwia, chociaż nigdy nie będziemy pewni dokładnej daty.

W cyklu „Nie wszystko stracone” przypominamy o tym, że na świecie wciąż dzieją się też piękne, dobre rzeczy.

Mały chłopiec ratuje siostrę z niebezpieczeństwa. Gwiazdy Marvela nagrywają filmik specjalnie dla niego. Dzieciak nie może uwierzyć własnemu szczęściu. Problem na granicy wciąż występuje.

W cyklu „Nie wszystko stracone” przypominamy o tym, że na świecie wciąż dzieją się też piękne, dobre rzeczy.

W Serbii lepiej nie dzwonić i nie odbierać telefonu. Ceny połączeń są straszne, a już najgorzej, gdy się włączy dane komórkowe. Bywa, że ktoś zrobi to przez nieuwagę, a po

Mamy tutaj sąsiada. Dobry z niego człowiek. Kocha swoje psy, koty i ojczyznę.

W cyklu „Nie wszystko stracone” przypominamy o tym, że na świecie wciąż dzieją się też piękne, dobre rzeczy.

Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być

Halo, halo. Jest rok 2021. W Polsce trwa Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań. Dla obywateli, którzy wypełnili formularz w internecie, rząd przygotował loterię spisową z szeregiem atrakcyjnych nagród.

W cyklu „Nie wszystko stracone” przypominamy o tym, że na świecie wciąż dzieją się też piękne, dobre rzeczy.

Pewna pani dała znać, że moją książkę obsrał wróbel. Dowód stanowiło zdjęcie na Instagramie. Zdjęcie zawierało następujące elementy: palec wskazujący, okładkę, trawnik, parasol ogrodowy (chyba ten model z Ikei), góry

Otworzyło się. Otworzyli. Otworzyliśmy się. Niektórzy nieśmiało wyściubiają nosy ze swoich wygodnych, obitych dresową tkaniną, norek. Inni z impetem, z tęsknotą za FOMO. Dla jednych i drugich przygotowaliśmy ten numer,

Pora wracać, pora uwierzyć, że to już koniec albo chociaż dłuższa przerwa, czas wyciągnąć wnioski...

Nie mogłem zasnąć, a konkurs na najlepsze wspomnienie przyniósł niespodziewane rozstrzygnięcie. Murowani faworyci wypadli z czołówki rankingu. Spacery przy księżycu, podróże, uroczystości rodzinne – zajęły dalsze miejsca. Zwyciężył wiosenny czwartek w pierwszej połowie lat

W nowym cyklu „Nie wszystko stracone” przypominamy o tym, że na świecie wciąż dzieją się też piękne, dobre rzeczy.

I wtedy robi się ładna pogoda. Zawsze na koniec robi się ładna pogoda. Nie za gorąco, nie za zimno. Przypominają się wszystkie miejsca, w które nie poszliśmy tego lata. Było jeszcze tyle

Brak mi słów. „Brak mi słów” to zazwyczaj rozbieg. Nie do wiary, to już przekracza wszelkie granice, brak słów – a potem westchnienie lub wielokropek, sekunda ciszy – i proszę! Słowa jakoś się

W nowym cyklu „Nie wszystko stracone” przypominamy o tym, że na świecie wciąż dzieją się też piękne, dobre rzeczy.

Jest listopad. Od dwóch dni paski nawet nie drgnęły. Stoją twarzą w twarz i mierzą do siebie. W środku pas ziemi niczyjej, jakieś sześćdziesiąt głosów elektorskich.

Klimat robi się cieplejszy, tylko coraz trudniej przetrwać zimę. Jeszcze kilka miesięcy. Potem trzeba będzie policzyć straty w ludziach. Na wiosnę zobaczymy, kogo brakuje. Kto się nieopatrznie odłączył i zgubił w ciemności. Kto

Teraz wszyscy są ekoświadomi. Wszyscy są ekokrytyczni. O naturze wypada mówić przyciszonym głosem, tonem pełnym uczucia. (Tak się mówi o ofiarach). A mnie jest głupio.

Kilka lat temu w internecie toczyła się jakaś polityczna dyskusja. Dziś już nie pamiętam o czym, wtedy jeszcze czytałem takie rzeczy.

W tym roku modne są dacze, ale miejsce, który widzimy, nie jest daczą. Nie było też działką, gdy modne były działki.

Wiosną ja też miałem napisać wypracowanie o nadziei. Nic mi z tego nie wyszło. Musiałem się wykręcić.

Te wakacje są inne niż zwykle. Trochę już oswoiliśmy nową normalność, ale tęsknimy za tą poprzednią, która pod koniec czerwca witała długimi nocami i i otwartymi na oścież drzwiami, za

Kiedy my dryfowaliśmy na spotkanie przyszłości, poważni ludzie wchodzili w środki ochronne. Inwestowali w maski ze specjalnym filtrem i lewym certyfikatem. Prowadzili swoje karawany śladami Marco Polo.

Ojciec, zanim umarł, powiedział, żebym rzucił pracę. Miałem tego ranka nie jechać, byłem zajęty, dziś nie wpadnę, odwiedzę cię po operacji, widzimy się w piątek, mówią, że rutyna, spoko. Marta kazała mi

Chciałabyś lub chciałbyś doczytać, dosłuchać bądź dooglądać coś à propos przewodniego tematu ostatniego numeru? Przedstawiamy autorskie sugestie dla nienasyconych po lekturze, ciekawych świata i lubiących drążyć głębiej.

Pewnego dnia w kwietniu pojechaliśmy po zapas pierogów. To była nasza rocznica ślubu. Dziewiętnasta czy może dwudziesta pierwsza.

Z nad Adriatyku przyleciały mewy. Podobno teraz zimują w Polsce. Z powodu ocieplenia

Chciałabyś lub chciałbyś doczytać, dosłuchać bądź dooglądać coś à propos przewodniego tematu ostatniego numeru? Przedstawiamy autorskie sugestie dla nienasyconych po lekturze, ciekawych świata i lubiących drążyć głębiej.

Siedzą przy drzwiach. Babcia coś czyta. Chłopiec trzyma pudełko.

Chciałabyś lub chciałbyś doczytać, dosłuchać bądź dooglądać coś à propos przewodniego tematu ostatniego numeru? Przedstawiamy autorskie sugestie dla nienasyconych po lekturze, ciekawych świata i lubiących drążyć głębiej.

Chciałabyś lub chciałbyś doczytać, dosłuchać bądź dooglądać coś à propos przewodniego tematu ostatniego numeru? Przedstawiamy autorskie sugestie dla nienasyconych po lekturze, ciekawych świata i lubiących drążyć głębiej.

Jak się zwracać z gorącą prośbą?

W końcu się starzejemy. Zaczynamy robić te wszystkie fajne rzeczy, których mieliśmy nigdy, przenigdy, nie zrobić.

Chciałabyś lub chciałbyś doczytać, dosłuchać bądź dooglądać coś à propos przewodniego tematu ostatniego numeru? Przedstawiamy autorskie sugestie dla nienasyconych po lekturze, ciekawych świata i lubiących drążyć głębiej.

Nawet nie podejrzewacie, że to już ostatni raz. Zorientujecie się za rok.

Pokazują nam starą gazetę albo ostatnie wydanie kroniki filmowej. Już tylko jedna kartka, warstwa papieru, folia ochronna, oddziela tę krzątaninę od syren, połamanych szlabanów, podręczników i pytań w testach kompetencyjnych.

Wystarczy to jedno słowo. Trzy sylaby i będziemy w domu. Niechby tylko któreś powiedziało „litery”. 

W 2012 mieliśmy już internet. Słuchałem transmisji z procesu Pussy Riot. Był upał. W sadzie dojrzewały jabłka. Nie wszystko rozumiałem.

Mimo wszystko leżało się nieźle. Nad nami kwitła lipa. Niedobitki pszczół z przyzwyczajenia wykonywały swoją robotę. 

Lubię wieczór wyborczy. Lubię, gdy na trzy minuty przed końcem ciszy w telewizji pojawiają się słupki, jeszcze bez podpisów. Pulsują. Rosną i kurczą się na znak, że wszystko może się

Przyjrzyjmy się książkom, które – jeśli jesteśmy rodzicami ucznia podstawówki – umilą nam śniadania, obiady i kolacje.

Pewnego dnia wyruszam w podróż. Opuszczam Grochów bezpieczeństwa. Wychodzę z purchla. Podobno tak należy.

Musimy wierzyć w te chwile, kiedy nagle dostrzegamy, że wszyscy jesteśmy po tej samej stronie. Bo wszyscy już dawno przegraliśmy. 

Nasze relacje ze śmieciami są dwubiegunowe: po okresach dystansu, przychodzi czas bliskości.

Niewiele zmieniła się sytuacja rodziców i opiekunów osób z niepełnosprawnościami, odkąd widzieliśmy ich na zeszłorocznym proteście.

Nie wystarczy mieć zęby, żeby być dentystą. Nie wystarczy chodzić do liceum, żeby robić za eksperta od młodzieży.

Rok 2018 zapisał się serią rekordów klimatycznych. Emisje dwutlenku węgla ze spalania paliw kopalnych wzrosły o blisko trzy procent, do najwyższego poziomu w historii ludzkości. Rekord ustanowiło też stężenie CO2

Dużo mamy w Polsce dzików, za dużo. Tak mówią zwolennicy odstrzału znacznej części ich polskiej populacji, nazywanego szumnie depopulacją. Kiedy piszę ten tekst, przez Polskę przetacza się awantura o te

Od tego czasu wydarzyło się mnóstwo gorszych rzeczy. To był drobiazg, sensacja na jedno letnie popołudnie, trochę paliwa dla facebookowych złośliwości. Telewizja pokazała galę festiwalu filmowego. Z transmisji wycięto żart nagrodzonego

W 1922 roku Kazimierz Malewicz i jego uczniowie suprematyści podjęli pracę w piotrogrodzkiej fabryce porcelany.

Ciekawe, kiedy się to wszystko zaczęło. Ciekawe, kiedy w ogóle takie rzeczy zaczynają się w ludzkich głowach.

Podobno PiS chce wyprowadzić Polskę z Unii Europejskiej, choć nie ma nikogo w rządzącej partii, kto by potwierdził tę plotkę.

Dla mnie i moich przyjaciół jego przeszłość to jest nasze teraz – tak Maycee Wieczorek, siedemnastoletnia uczennica z Dakoty Południowej skomentowała w „New York Timesie” sprawę nominacji sędziego Bretta Kavanaugh

Kiedy jest pięknie, tym bardziej boli – piszę wiadomość koleżance, w odpowiedzi na stwierdzenie, że z trudem znosi wysoką estetykę tegorocznej jesieni.

Zdarzyło mi się to już sporo lat temu, ale wciąż pamiętam. W jednym z tysięcy naszych wiejskich kościołów ksiądz proboszcz bardzo się użalał nad krzywdą niemieckich biskupów, których zmuszono do

Czasem trzeba się namęczyć, żeby z kogoś wydobyć skromną dawkę potwierdzenia. Czasem przeciwnie, rozmówca dobrowolnie przyznaje nam rację.

Wyszła w tym roku ważna książka: Dalej jest noc... pod redakcją Barbary Engelking i Jana Grabowskiego. Zapis tego,  co mi los oszczędził. 

Październik jest miesiącem oszczędzania, wiemy to już od końca lat 20. Na ten koncept nie wpadł jednak żaden społecznik-utylitarysta, lecz bankowcy – syci biznesmeni uczestniczący w 1929 roku w mediolańskiej

W naszej szkole był jeden Bułgar. Właściwie pół-Bułgar, po ojcu. Potem wyjechał. Ostatnio znów się kolegujemy na Facebooku.

K anadyjski psycholog Jordan Peterson, jeden z najpopularniejszych obecnie na świecie obserwatorów życia społecznego, uznawany jest przez cały postępowy komentariat za rasistę, faszystę i homofoba, gdyż twierdzi, że czynniki biologiczne

Tymczasem zamknęli aptekę. Zerwali litery z elewacji. Zabrali stare drzwi. Najbardziej żal mi klamki.

Czuję jesień – powiedział mi M. ze zmartwioną miną, spytany o powód pogorszenia nastroju. Od dwóch albo trzech dni cierpieliśmy całą rodziną na energetyczny opad.

Trzy lata temu Jarosław Kaczyński mówił na wiecu, że pasożyty i pierwotniaki w organizmach migrantów mogą zagrozić rdzennym Europejczykom, a węgierska straż graniczna szczuła psami uchodźców z Bliskiego Wschodu, Afryki

Pierwsze dni Powstania Warszawskiego. Dla nas w okolicy placu Narutowicza była to zarazem jego klęska i koniec. Zieleniak. Obóz przejściowy utworzony na terenie targowiska, przy rogu Opaczewskiej i Grójeckiej. Spędzano

Machina nowoczesnego przemysłu turystycznego oferuje nam wspaniałe udogodnienia: poruszanie się od znaku do znaku, według planu wycieczki z wyliczonym co do minuty czasem poświęconym każdej z atrakcji.