Twój dostęp nie jest aktywny. Skorzystaj z oferty i zapewnij sobie dostęp do wszystkich treści.
Rysunki: Michał RomańskiScenariusz: Michał Romański, Karolina MazurkiewiczWspółpraca: Lisa DżulajTekst: Lubomyr SakaloszPrzełożył: Marcin Czajkowski Masz przed sobą otwartą treść, którą udostępniamy w ramach promocji „Pisma”. Odkryj pozostałe treści z magazynu, także
Często zapominamy, że wojna to nie tylko front. Trzech młodych mężczyzn mieszkających w Kijowie odpowiada o tym, jak wygląda życie, gdy wojna przychodzi po ciebie.
Dawno żadna informacja aż tak mną nie wstrząsnęła.
Przyjechały kilka tygodni temu, pod koniec zimy. Stały we cztery w małym, kwadratowym przedpokoju i patrzyły po sobie niepewnie.
Nie chciałam musieć nagrywać tego odcinka, przygotowywać czegoś na drugą rocznicę.
Miasto jest ciemne, nawet w dzień jest jakoś cieniście w taką pogodę. Ale zupełnie nie ma uczucia strachu ani napięcia. Ludzie chowają się przed deszczem na świeżo zbudowanych przystankach (…). Rozmawianie o planach
Od dwóch lat Ukraina stawia czoła pełnoskalowej inwazji rosyjskiej, od dziesięciu – toczy wojnę na części swego terytorium. Stawką w tym konflikcie jest przetrwanie państwa i narodu. Mimo to ukraińskie
Maksym Krywcow miał trzydzieści trzy lata. Zginął miesiąc temu, służył na froncie.
Może to dlatego Kreml rozpoczął ofensywę na pełną skalę? Jasne, nie z powodu jednej wsi pod Donieckiem. Lecz dlatego, że nawet kilka kilometrów od linii frontu, gdzie dało się złapać
Wyobraź sobie, że masz dwie pary okularów. Jedne to zerówki, przez nie widzisz świat taki, jaki jest. Drugie mają szkła powiększające. Wyolbrzymiają, wykoślawiają, obraz jest tak nierzeczywisty, że aż boli
Nie wiem, ile czasu będzie potrzeba, żeby przemyśleć i zrozumieć to wszystko, co działo się z nami przez ostatni rok. Wojna wrosła w nas swoimi ciernistymi korzeniami. Artem Czech pisze o tym, jak
Postanowiłem przyjrzeć się, czy przez rok od inwazji na Ukrainę jej postrzeganie poza Zachodem w jakiś zasadniczy sposób się zmieniło.
Jak się potem okazało – plamy wróciły nie tylko u mnie. Lekarze powiedzieli nam, że jeśli któregoś dnia wojna wniknie w człowieka, już nigdy nie odejdzie. Można tylko zmniejszyć wyrządzane
>> Pobierz okładkę lutowego numeru „Pisma” << Jeszcze dwanaście miesięcy temu wojna w Ukrainie toczyła się na odległych od nas obszarach tego kraju – i na marginesie zainteresowania wielu z nas. 24
W ramach Pisma to format, poprzez który chcemy poruszać ważne tematy za pomocą obrazu. Oddajemy więc głos artystom i artystkom, by mogli przemówić w swoim języku: języku sztuki.
Mamy do czynienia z rozwojem nowych, hybrydowych form komunikacji. Państwo prowadzi politykę, wchodząc w dialog z influencerami, a organizacje pozarządowe i profesjonalne redakcje wykorzystują materiały umieszczane w sieci przez amatorów. Czas
Czy z odbudowy Ukrainy może się wyłonić coś znaczącego dla architektury na całym świecie? Tak, ale to niekoniecznie musi być dobra wiadomość. Filip Springer w nowym cyklu Architektura 2.0 stawia pytania
zdjęcie MYKHAILO PALINCHAK | 2019 Portret demonstranta zabitego przez policję podczas wydarzeń na Majdanie w 2014 roku, w których zginęło 105 osób. Mykhailo Palinchak z Kijowa sfotografował do serii Maidan
Czy po wojnie uda nam się utrzymać z Ukraińcami i Ukrainkami bliskie relacje? Czy odżyją historyczne animozje? Czy wspólny wróg wystarczy, abyśmy pozostali solidarni? Posłuchaj podcastu Premiera Pisma.
Uchodzenie. Miniatura Artura Blusiewicza.
Kto i w jaki sposób rywalizuje dziś o przywództwo nad światem? Posłuchajcie podcastu z cyklu Premiera Pisma.
Czym jest dom w świecie targanym konfliktami i doświadczającym skutków katastrofy klimatycznej? Posłuchaj podcastu z cyklu Premiera Pisma.
Pierwsza dama Ukrainy, Ołena Zełenska, o tym, co to znaczy być celem numer dwa Putina: „Kiedy widzisz zbrodnie, jakich się dopuścili, myślisz, że może naprawdę są zdolni do wszystkiego”.
Dąbrowa. Miniatura Eliny Pyrohovej.
Jazgot. Miniatura Eliny Pyrohovej.
Gleba. Miniatura Eliny Pyrohovej.
Jeszcze do niedawna pytanie o zestaw obowiązkowy złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyty brzmiało niewinnie. Dziś nie ma już tylko abstrakcyjnego wymiaru. Co okazuje się naprawdę ważne, gdy tuż za rogiem
Co teraz będzie? Dlaczego to się zaczęło? Co jeśli zabiorą Ukrainę?
W dzisiejszym odcinku opowiadam o naznaczonej wojennym doświadczeniem poezji Iryny Ciłyk i Eki Kevanishvili.
Cały kraj pulsuje, rozlewają się po nim ludzkie strumienie. Jesteśmy krwinkami, trombocytami, które pędzą, by zagoić otwartą ranę.
„Niczego nie ma w tym kraju” – mówi żona Lota...
Od pierwszego dnia wojny ludzie oferują mi pieniądze i nocleg w bezpiecznych krajach, ale nie rozwiązują głównego problemu, jakim są Rosjanie, którzy napadają na mój kraj, mój dom, mojego męża,
Przyszły płakać po niebodze Towarzyszki miłe...
Kontynuacja dotychczasowego modelu koegzystencji z cudzoziemcami, zredukowanego do relacji rynkowych, to prosty przepis na społeczną katastrofę, droga prowadząca do konfliktów, gettoizacji i tworzenia całych grup obywateli drugiej kategorii.
Cyniczny Karol Marks, którego kazano nam czytać na studiach, miał rację: przemoc pełni funkcję akuszerki dziejów. Rozmowa z ukraińską pisarką, poetką i eseistką, Oksaną Zabużko.
Szkicownik dla Ukrainy to projekt zrealizowany przez Polskie Stowarzyszenie Komiksowe jako oddolna inicjatywa polskich twórców komiksów. Tematyka prac krąży wokół wojny i solidarności z Ukrainą. Szkicownik stał się obiektem sztuki,
O jego śmierci informowała z pewnym opóźnieniem cała bez wyjątków prasa ukraińska. Umarł Wiaczesław Lipiński. Lipiński nie żyje. Niepowetowana strata. Nareszcie. Lipińskiego znali wszyscy. Bez niego będzie o wiele trudniej.
Czy wojna w Ukrainie przyspieszy transformację energetyczną? Które państwo za kilka dekad będzie nowym, zielonym „petromocarstwem”? Czy zwykły Kowalski może nałożyć sankcje na Rosję Putina?
W tym szczególnym czasie, kiedy prawosławni obchodzą najważniejsze dla siebie święto, znalazłam wiersz, który zaskoczył mnie adekwatnością: opisał być może to, o czym wielu Ukraińców i Ukrainek teraz myśli.
Tak w ogóle to Dimkę mieli nazwać Wołodia. Jego ojciec miał starszego brata i jego osobą tak w ogóle, a bohaterską śmiercią w szczególności, był owładnięty na tyle, że gdyby
W lutym ogrody zoologiczne są przeznaczone dla szczególnego gatunku ludzi – pomyślał jakoś zbyt książkowo. Nie zdawał sobie sprawy, dlaczego i po co tu przyszedł. Nie wiedział również, czym charakteryzuje
To było bardzo upojne lato, jerzyki między budynkami krzyczały tak przejmująco i melancholijnie, jakby ktoś im zapętlił w słuchawkach Hotel California. Gadżet upychała podkoszulki i majtki do wysłużonej czarnej walizki.
Jak ewoluował nasz sposób mówienia o wojnie? Gdzie szukamy dziś rzetelnych informacji, w jakiej postaci do nas trafiają i kto je tworzy? Posłuchaj podcastu z cyklu Premiera Pisma.
Chciałabyś lub chciałbyś doczytać, dosłuchać bądź dooglądać coś à propos przewodniego tematu ostatniego numeru? Przedstawiamy autorskie sugestie dla nienasyconych po lekturze, ciekawych świata i lubiących drążyć głębiej.
Napisz do mnie, tak jak się mówi czasem do księżyca. Raz w miesiącu wybiorę list, na który odpowiedź może przydać się nam wszystkim. Nie musi być poważny, nie musi być
Wszyscy z niepokojem śledzimy wydarzenia rozgrywające się za polską wschodnią granicą, dlatego podpowiadamy, jakie organizacje, na które można przeznaczyć swój 1 procent, angażują się w pomoc Ukrainie.
Typograf Marian Misiak i felietonista Marcin Wicha układają wzornik pisma.
Wola.
Walka!
Ej! (wykrzyknienie). Używamy, gdy chcemy zwrócić czyjąś uwagę, zawołać kogoś.
Dzisiejszy odcinek podcastu poświęcam poezji Wasyla Stusa, najważniejszego poety ukraińskiego drugiej połowy ubiegłego stulecia.
Trzeba wsłuchać się w potrzeby innych, ale też zadbać o własny dobrostan. Gagik Grigoryan opowiada Katarzynie Kazimierowskiej, jak mądrze pomagać.
W dzisiejszym odcinku opowiadam o Hałynie Kruk, której wiersze są poetyckim zapisem tego, co dzieje się obecnie w Ukrainie.
Brutalna, krwawa i do bólu konwencjonalna, a jednocześnie najbardziej internetowa ze wszystkich dotychczasowych wojen. Co dzieje się na cyfrowych frontach konfliktu w Ukrainie?
Dziś po raz kolejny wracam do poezji Serhija Żadana, który przebywa obecnie w Charkowie, skąd relacjonuje wojenną rzeczywistość.
Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w
W dzisiejszym odcinku podcastu wraz z Valerią, uchodźczynią z Kijowa, czytamy wiersze dla pokoju.
Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w
Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w
Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w
Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w
Tłum po obu stronach granicy gęstniał z godziny na godzinę. A to dopiero początek.
Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w
Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w
Nie jesteśmy medium newsowym, ale w tym historycznym momencie dokładamy wszelkich starań, aby pomóc Wam zorientować się w tej złożonej sytuacji. Sięgamy w tym celu do naszego archiwum.
W tym odcinku rozmawiam z Ivanem Davydenko, poetą, którego wiersz opublikowaliśmy w dniu wybuchu wojny na stronie „Pisma”.
W świetle prawa międzynarodowego, bez względu na interpretacje Kremla, Rosja stała się agresorem. Przyszłość Ukrainy jest nie tylko w rękach jej armii, ale i sojuszników na Zachodzie.
Chciałem napisać wiersz o wojnie...
W dzisiejszym odcinku opowiem o poezji Marianny Kijanowskiej, kolejnej nominowanej do tegorocznej edycji nagrody Europejski Poeta Wolności.
Wczesnym rankiem 21 stycznia 2015 roku Swietłana Krawczenko (lat 64) kończyła właśnie trening w swoim mieszkaniu, gdy pierwsze pociski spadły na ukraińskie miasto Switłodarsk w Donbasie. Odłożyła sztangę i spokojnie
Tracą godność, zdrowie, a nawet życie. Zatrudnionym w Polsce Ukraińcom nie pomogą najlepsze przepisy, jeśli nie zmieni się postawa polityków i mentalność pracodawców.
To była kampania hashtagów, happeningów i inscenizacji. Dzięki takiemu ustawieniu rywalizacji polityczny amator Zełenski okazał się jedynym zawodowcem w peletonie.
Słucham kolejnych opowieści i próbuję zrozumieć tę wręcz organiczną potrzebę powrotu do miejsca, z którego zostało się wyrzuconym, w którym zabroniono nam być.
W lutym 1933 roku na pokładzie samolotu Hitlera Gareth Jones zanotował: „Jeśli ten samolot ulegnie awarii, wpłynie to na historię całej Europy”. Miesiąc potem ujawnił wielki głód na Ukrainie. Osiemdziesiąt