Chronimy ledwie 7 procent powierzchni oceanu. Łatwiej nam zrozumieć, że należy coś chronić, jeśli ma to dla nas praktyczne zastosowanie, trudniej pojąć abstrakcyjną wartość, jaką stanowią odległe, zimne i niekoniecznie przyjazne ludziom

Boję się, że świat muzyki niedoskonałej po prostu zniknie – mówi Fisz, czyli Bartek Waglewski.

Jak żyć wystarczająco dobrze? Po pierwsze, zapomnij o idealnym życiu. A po drugie, oddziel 
bycie szczęśliwym od dobrego życia. Szczęście to 
stan umysłu – mówi brytyjski filozof.

Nie da się zostać mistrzem, tyrając ślepo szesnaście godzin na dobę, bez dbania o siebie w innych obszarach, a przez pozostałych osiem myśląc o tym, co będziemy robić przez następne

Po osiemdziesiątce chciałabym dalej czuć w sobie głód czerpania z codzienności pełnymi garściami, mieć w sobie uważność na rzeczywistość dookoła mnie.

Kanon kształcenia humanistycznego i wspólna lektura klasycznych tekstów to jedyny dostępny nam pomysł na wychowanie obywatela, niekoniecznie myślącego tak jak władza, ale myślącego w sposób przekładalny na grunt forum, na

Gdy dorośli widzą w młodym człowieku potencjał, zwiększają jego samoocenę, dają mu poczucie sprawczości, i przekonanie, że wie, jak się samodzielnie rozwijać. To najważniejsza rzecz, której dzieci zdolne potrzebują.

Młodzi ludzie mają inną perspektywę. Nie chcą być nami – i dobrze. Dlaczego wciąż nie umiemy tego uszanować i uczyć się od nich innego spojrzenia? Również na edukację?

Jestem człowiekiem konstytucyjnie pogodnym. Stąd może to moje uwielbienie rzeczy zbytecznych, bo jest w nich radość i pewna lekkość. Smutek to dla mnie takie powolne umieranie.

Siostrzeństwo to sojusz strategiczny, który wychodzi daleko poza relacje prywatne, jak przyjaźnie czy więzi rodzinne. Możemy być w siostrzeństwie nie tylko z tymi, które są w naszych koleżeńskich kręgach, lecz

Uczciwość artystyczna wymaga, by to, co dajemy publiczności, było fair trade. Na bilecie do teatru powinno być napisane: „Ten spektakl powstał bez naruszania godności ludzkiej, bez przemocy”.

Traktuję swoją pracę rzetelnie i staram się być w tym, jak maluję, uczciwy wobec tego, co maluję. Nie wierzę w sztukę, która jest wyciąganiem królika z kapelusza: że dzieje się jakaś alchemia i pstryk, oto

O życiu z fotografią i przez fotografię, pracy dla „Przekroju” i najlepszych polskich teatrów, o portretowaniu innych i samego siebie z Wojciechem Plewińskim rozmawia Monika Szewczyk-Wittek.

Poczucie bezradności i trudność, żeby sobie z nim radzić, powoduje, że różni zmieniacze świata, zwłaszcza młodzi, wyładowują swój gniew na najbliższych, często tych, którzy są im bardzo bliscy także ideowo.

Margaret Atwood o feminizmie, wojnach kulturowych i wyrażaniu swojego zdania: „Jestem skłonna słuchać, ale nie dam się oszukać”.

Cyniczny Karol Marks, którego kazano nam czytać na studiach, miał rację: przemoc pełni funkcję akuszerki dziejów. Rozmowa z ukraińską pisarką, poetką i eseistką, Oksaną Zabużko.

Do Kancelarii Prezydenta RP trafiła pod koniec lat 90., jako maturzystka. Jak fotografować głowę państwa uczył ją Damazy Kwiatkowski – wieloletni fotoreporter Centralnej Agencji Fotograficznej i główny fotograf prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.

Zabawa nie jest rozrywką, ale praktyką kulturową pozostającą poza zwykłym życiem. Nie podlega regułom codzienności. Zawiesza obowiązujące prawa, wymaga innych zasad. Zabawa ma swoją świętą powagę.

Obyśmy nieustannie myśleli o tym, co macierz Eisenhowera określa jako rzeczy „ważne niepilne”. Bo to, co ważne, na pewno kiedyś stanie się pilne. Ale wtedy nie będziemy mieć czasu na przygotowanie strategii.

Kiedy ktoś mnie pyta o moje sukcesy, odpowiadam: każdy sukces ma cztery nogi. Dwie męskie i dwie żeńskie. I tak właśnie jakoś trzymamy się ze sobą. A dlaczego nam to wychodzi, nie wiem.

Jeśli pomyślę, że nie mam czasu dla dziecka, 
to traktuję siebie w kategoriach produktywności. 
Nie chciałbym mieć rodzica, który mówi, że ma 
dla mnie czas, bo to znaczy, że w życiu możemy

Przyjemność, z którą mamy do czynienia, jest łatwa i od ręki, instant jak chińska zupka. Dziś epikurejska oś przyjemności stała się osią z cenami. Są na niej przyjemności drogie i tanie. Szczęście stało się kwestią ceny.

Podstawą naszej tożsamości narodowej jest koncepcja rodziny, więc tutaj, w przygotowaniu do życia seksualnego, koncentruje się spór polityczny. Od pozornie błahych kwestii – co nastolatek zrobi z dziewczyną za szkołą – natychmiast przechodzimy

Mechanizmy zapobiegające łamaniu konstytucji – między innymi Trybunał Konstytucyjny – są jak zamek w drzwiach. Zamek służy zabezpieczeniu mieszkania. Ale żona mówi mężowi: to dosyć kiepska dzielnica, załóżmy drugi zamek.

Nie próbuj polegać tylko na sobie. Nie da się pracować w próżni. Poznaj dobrze świat oryginału, a poza tym od samego początku szukaj wsparcia dla tłumaczonej książki.

Nie ma słów na to, co się wtedy myśli, co się czuje. Nie można spać, nie można oddychać. Miałam w głowie tylko jedno: pewność, że chcę dla mojego dziecka jak najlepiej.

Ronienie łez nad światem, który odchodzi, jest potrzebne, bo trzeba żałobę przejść, ale może bez przesady. Nie ma co zbyt długo płakać. Z Andrzejem Lederem rozmawia Justyna Dąbrowska.

Ubiór nas obnaża, jest obrazem naszej osobowości, charakteru, nastroju. Opowieścią o nas samych – mówi Sebastian Żukowski, mistrz krawiecki w rozmowie z Juliuszem Ćwieluchem.

Co zrobić, żebyśmy mieli sensowne elity? To konserwatywne pytanie, a ja nie jestem konserwatystą. Jestem od tego, żeby zakłócać, wtrącać się, szarpać. I w tym sensie posiadanie swoich elit interesuje mnie mniej. Wszystko mi

Nigdy nie dysponowaliśmy siłą gospodarczą, a nasze instytucje polityczne zawsze były słabe i nie miały przełożenia międzynarodowego. Musieliśmy więc znaleźć jakąś inną zasadę jedności niż polityka czy ekonomia – i to była zasada

Prędzej opowiemy w pracy o odmiennej orientacji seksualnej własnej albo dziecka, niż przyznamy, że to dziecko cierpi na depresję czy że przeszło próbę samobójczą. Bo co to za rodzic, którego dziecko chce się

Odpowiedzią na prawicowy populizm nie może być powrót do naszej świetlanej, liberalnej przeszłości, w której pralka sama pierze, sprząta nam jedna pani, 
a lud to mohery. Potrzebujemy jakiegoś rodzaju nasyconej emocjonalnie lewicowości. Karolina Lewestam

Gdy miałam jedenaście lat, wyjechałam z domu i już nie wróciłam. W wieku dwudziestu trzech lat miałam wypadek. I dziękuję losowi, że się wydarzył. Katarzyna Zając rozmawia z fotografką Anną Musiałówną.

Rynek dostarcza ci wszelkich narzędzi, żebyś mogła żyć poza jakąkolwiek wspólnotową interakcją. Nie jesteśmy przez to dla siebie realni, możemy się swobodnie, do woli nienawidzić. Katarzyna Kazimierowska rozmawia z Dorotą

Powinniśmy na nowo przemyśleć koncepcję mediów społecznościowych i przestać wierzyć 
w bajki o ich łączącej sile.

Walka z suszą powinna polegać na jak 
najdłuższym zatrzymywaniu wody w krajobrazie. Ona ma się przez glebę przesączać, a nie migiem płynąć do morza. Rozmowa z dr Aleksandrą Kardaś.

Czy słyszała pani od kogoś na poważnie, że żyjemy w czasach apokalipsy? Nie! Raczej robimy rachunek domowych finansów i zastanawiamy się, czy nasza firma przetrzyma kwarantannę. Oświeceniowy optymizm! Rozmowa z profesorem Lechem Nijakowskim.

Biznes stawiający wyłącznie zysk na piedestale zaprowadził świat w ślepy zaułek. Od katastrofy klimatycznej może nas uratować zrównoważony rozwój i dobre pomysły. Na przykład wtórne wykorzystanie opon samochodowych.

Początki były surowe jak ich twarze. Ale z czasem i one się uczłowieczały.

Zofia Milska-Wrzosińska jest psychologiem i psychoterapeutą. Współzakładała Laboratorium Psychoedukacji, gdzie pracuje od jego powstania. Justyna Dąbrowska jest pisarką. Spotkały się tej jesieni żeby porozmawiać o uczuciach do ojczyzny i jej

Nie wierzę w to, że karta do głosowania pozwoli wybrać tych, którzy są światli, mądrzy i uczciwi, jeśli nie będzie ukształtowanych społecznych wyobrażeń o tym, co dobre, a co złe.

Problemem jest konflikt między wartościami, które są dla nas ważne na krótką metę, a wartościami mającymi znaczenie dla całej ludzkości w dłuższej perspektywie. Ale łączy nas chyba przekonanie, że cywilizacja

Zła szkoła zapełnia kolejne cele. Dobra zmniejsza tłok w więzieniach. Z Markiem Gajosem, wieloletnim dyrektorem więzienia, który założył w Wołowie szkołę, rozmawia Juliusz Ćwieluch.

O walce z fake newsami, odpowiedzialnym podróżowaniu, roli wyobraźni, literaturze i o tym, jak polski Kościół strzelił sobie w kolano rozmawiamy z Olgą Tokarczuk.

O wolność stale walczymy i stale mamy z nią kłopoty. Walka jest nam bliższa niż korzystanie z wolności.

Decyzję o tym, że zostanie dyrygentką, podjęła w wieku siedmiu lat. W październiku ubiegłego roku jej orkiestra kameralna obchodziła pięćdziesiąte urodziny. Rozmowa z Agnieszką Duczmal.

Wstyd jest objawem uczuć patriotycznych. Jeśli uwiera mnie coś, co uczynili Polacy, to znaczy, że łączy mnie z nimi więź – mówi prof. Karol Modzelewski w rozmowie z Kaliną Błażejowską.

Nie interesuje mnie powielanie teorii. Teorie szybko jałowieją. Interesują mnie zjawiska żywiołowe, praktyki życiowe, fenomeny - mówi prof. Roch Sulima w rozmowie z Rafałem Księżykiem.

Zarówno swoje zawodowe, jak i prywatne życie królowa filozofii podporządkowała ścisłemu rygorowi. Będąc specjalistką od emocji, sama rzadko pozwala sobie na spontaniczność. Z Marthą Nussbaum rozmawiamy o lęku, amerykańskiej polityce,

Polska szkoła potrzebuje rewolucji. Na jej sztandarach: „Koniec z pracą domową. Zero. Raz na zawsze”. To będzie kamień, który uruchomi lawinę zmian - mówi Przemysław Sadura w rozmowie z Juliuszem

Prof. Jolanta Antas, językoznawczyni z Uniwersytetu Jagiellońskiego w wywiadzie dla magazynu "Pismo" o kłamstwie, politykach i opozycyjnej przeszłości.

O trudnych rozliczeniach z rodzinną przeszłością, tęsknocie za Zygmuntem Baumanem i ksenofobii Polaków rozmawiamy z prof. Aleksandrą Jasińską-Kanią.

Rozmowa z Haliną Bortnowską, legendarną sekretarz redakcji „Znaku”.