W tym przedświątecznym tygodniu, w którym - mam nadzieję - świat zacznie zwalniać, przychodzę do Was z wierszem, który na potrzeby tego odcinka nazwałabym... antykonsumpcyjnym. 

Marta Podgórnik jest jedną z najważniejszych autorek polskiej współczesnej poezji.

Ukradłam ją z ogrodu Virginii Woolf...

Jadłem świat żeby stworzyć puste miejsca

padł znowu śnieg i przykrył

W pierwszy poniedziałek ostatniego miesiąca tego roku mam dla Was wiersz, który opublikowaliśmy w miesięczniku kilka lat temu.

W tym odcinku, nie tylko za sprawą tekstu o Bałtyku z listopadowego numeru (którego jestem – wraz z Karoliną Sulej – współautorką) zabieram Was nad morze.

Krystyna Dąbrowska jest z nami od początku.

Na ten poniedziałek, trochę, za sprawą święta, być może wolniejszy niż zwykle, przychodzę do Was z poezją Tomasza Różyckiego.

Obiecałam mu, że napiszę o witaminach...

Dzikie parki angielskie, kunsztowne ogrody francuskie, stepy, sawanny, puszcze – za chwilę koniec z wami, nic z was nie zostanie...

Strasznie mi. Wreszcie jestem w domu.

W dzisiejszym odcinku jestem jeszcze w nostalgii Zaduszek.

W tym tygodniu pozostajemy we Wrocławiu, bo już znamy nazwiska laureatów tegorocznej odsłony Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius.

W weekend poznaliśmy laureatów Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius.

Dzisiaj witam się z Wami inaczej niż w ubiegłych latach.

Dla jesieniar i jesieniarzy mam dziś, obok garści kasztanów, wiersz-żart.

zablokowałaś brwi, żeby wyglądać bezczelniej

biegnie do remizy jak do pożaru

Za koniak i worek tytoniu oddali nas do klatki.

W tym odcinku chciałabym naprawić błąd z wrześniowego numeru.

W dzisiejszym odcinku zapraszam Was do świata poezji Urszuli Kozioł, która zamyka w kilku wersach wielkie sensy.

Kiedy nagrywałam ten odcinek, zachwycałam się obfitością przyrody o tej porze roku.

Wiersz, który przynoszę Wam dzisiaj, znalazłam w tomie wybranym z półki u przyjaciela.

biały kotek jest taki niebiały!

Szparagami są na ogół panowie...

Żegnając wakacje, ale nie lato, przynoszę Wam dziś wiersz Stanisława Barańczaka.

W tym tygodniu, u schyłku wakacji, zabieram Was do świata poezji chorwackich autorek.

W tym odcinku zapraszam Was do wysłuchania nowego wiersza Justyny Kulikowskiej, poetki nagrodzonej najważniejszymi laurami, w tym tegoroczną Nagrodą Literacką m.st. Warszawy.

Joanna Lech ucieszyła mnie bardzo, kiedy przysłała swoje najnowsze wiersze.

Nadano mi imię Słowenia, schodząc z boiska z pochyloną głową, kiedy tysiące ust zanuciło Hey Jude.

Więc ta dziewczyna wynajęła zapuszczone mieszkanie z pająkami i farbą odłażącą od ścian, i byli tam też ludzie.

Nieśmiałe są sowy. Żurawie w zaroślach.

Katarzyna Szaulińska, której nowy wiersz mam dla Was dzisiaj, jest kobietą wielu talentów. Pracuje jako lekarka i pisarka oraz poetka.

W tym tygodniu minie osiemdziesiąt lat od wybuchu, a drugiego października – od jego upadku.

W dzisiejszym odcinku poruszam temat niezwykle ważny: koty a wiersze. Jak wiecie, Gojka często pomaga (czy też: „pomaga”) mi przy nagraniach. A czy kot może pomóc w tworzeniu wiersza?

Mam dzisiaj dla Was wiersz i pewną propozycję.

Dzisiaj przynoszę Wam poezję Jarosława Mikołajewskiego.

przebij szpileczką jajeczko desperacji spokój się rozleje jak przebite żółtko

a spośród wszystkich pięknych uprzejmości (jak wiesz dnia każdego zaznaję ich wiele) najbardziej wzruszył mnie gest tego pana...

Pamiętam dzień, w którym dałem ci tomik Marcina Świetlickiego z zaznaczonymi wierszami.

Gościnią tego odcinka jest poezja Patrycji Sikory, poetki, pisarki, autorki dwóch książek poetyckich –„Instrukcji dla ludzi nie stąd” i „Wszyscy o nas mówią”.

Dziś zapraszam Was na spotkanie z poezją Barbary Piórkowskiej, poetki, pisarki, przewodniczki i performerki.

Dziś zapraszam Was do świata poezji Tadeusza Dąbrowskiego, poety, eseisty, który nie raz pojawiał się na łamach „Pisma”.

Dawno żadna informacja aż tak mną nie wstrząsnęła.

skąd w czerwcu szron? – spytałam

Po jesieni będzie pewnie nic.

Według niego szczęście przybiera formę elegii

Dzisiejszy wiersz pochodzi jeszcze z majowego numeru „Pisma”.

Bohaterką dzisiejszego odcinka jest poezja Damiana Piwowarczyka.

W niedzielę Dzień Matki.

Bohaterką dzisiejszego odcinka jest książka niezwykła – „Trzy czwarte”, tom Adama Zagajewskiego, który właśnie ukazał się nakładem wydawnictwa a5.

w samochodzie na tylnym siedzeniu, mogłem zasnąć tylko wtedy, kiedy prowadził mój tata...

Bardziej niż wybuch dzwonków fuksji z dzikiej jabłoni...

Moja matka stała za mną i mechanicznie czesała mi włosy...

Mère, Mother, Mutter po polsku znaczy: „Mama”. We wszystkich językach świata litera „M” jest ta sama.

W dzisiejszym odcinku wspominam wciąż o Gdańsku i Europejskim Poecie Wolności, z którego Łukasz Wojtusik, w swoim podcaście, zrobił świetną relację.

Kiedy ostatnio wydarzyło się w Waszym życiu coś, na co długo czekaliście, przygotowywaliście, a gdy w końcu nadeszło, było tak, jak miało być? A nawet lepiej?

Czasem trzeba przyznać słowami poety: „dziś jestem w nastroju nieprzysiadalnym”.

W tym odcinku pozostajemy przy tomie „Okres ochronny” Moniki Herceg (w przekładzie Aleksandry Wojtaszek), laureatki tegorocznej edycji Nagrody Europejski Poeta Wolności.

Zaufanie zostało naruszone, chłopcy kłamią dziewczynkom o swojej dozgonnej miłości, niech no tylko raz podniosą bluzkę i pokażą wypełnienie ciała

Raz pewnemu mężczyźnie w średnim wieku zaczął wyciekać na zewnątrz mózg...

wynająć coś nad morzem by patrzeć na nieskończoność na wodę, jak nadchodzi i odchodzi

Dziś, w świąteczny, spokojniejszy poniedziałek, przychodzę do Was z „Okresem ochronnym”, tomem Moniki Herceg w przekładzie Aleksandry Wojtaszek.

Dziś zapraszam Was do czytania i słuchania wierszy, które – mam nadzieję – pasują nastrojem do tego czasu: „Tydzień w świętym mieście” Jakuba Kornhausera i wiersz Herty Muller.

W dzisiejszym odcinku opowiadam o różnych kontekstach, w jakich pojawia się ostatnio poezja i zapraszam w miejsca, gdzie w tym tygodniu można jej słuchać.

Pytanie z tytułu odcinka to parafraza tytułu eseju Lindy Nochlin, którego fragmenty publikowaliśmy w wydaniu cyfrowym.

Tam gdzie pamięć nie jest zdeptana...

Kiedy brata Zorana w worku przywiozła ciężarówka matka wydała resztę jego ubrań

Na podwórzu sąsiad pieści żonę na huśtawce. Trzeba patrzeć gdzie indziej, czytać gazetę w czterech ścianach.

Inspiracją dla dzisiejszego odcinka było spotkanie. Zupełnie prywatnie kilka kobiet, w tym ja, spotkało się, by czytać na głos wiersze.

Nie chciałam musieć nagrywać tego odcinka, przygotowywać czegoś na drugą rocznicę.

W ten poniedziałek zapraszam do poznania poezji Katarzyny Nandzik.

Bohaterem dzisiejszego odcinka jest poezja Edwarda Pasewicza – poety, pisarza, dramaturga, kompozytora.

Pamiętam śniegu, żeby cię pozdrowić, kiedy jest poniżej zera.

oddaję ciemne miejsca głowy tarapaty w to oswojone strumień szemrzący

Zapewne nie jest strategią przetrwania, ani sposobem na życie.

Maksym Krywcow miał trzydzieści trzy lata. Zginął miesiąc temu, służył na froncie.

Apteczka. Kulturalny niezbędnik złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyt, ale też wspomnień o miejscach, formujących doświadczeń. Moich rozmówców i rozmówczynie pytam o to, co przynosi im spokój,

W dzisiejszym odcinku zabieram Was w podróż po poezji europejskiej.

Dzisiejszy odcinek poświęcam pytaniu z tytułu.

Przyznam szczere: niebinarność w języku wciąż jest dla mnie pewnym wyzwaniem. Bo tak, jak fascynuje mnie zmiana w polszczyźnie, tak boję się czasem, że coś źle powiem, niewłaściwie zapiszę i

W dzisiejszym odcinku wracamy, bo jego poezja była u nas już nie raz, do twórczości Wasyla Stusa, jednego z najważniejszych poetów ukraińskich XX wieku.

W korytarzach loty schodzą o czasie, w ogrodach składa się do zmierzchu.

gdyby myszy wiedziały ile kosztują serwetki to nie obgryzałyby brzegów, nie wypluwałyby resztek...

Oto twoje nowe narodziny – w odnowionym ciele i duchu.

Pierwszy poniedziałek nowego roku to czas, w którym wiele zaczyna się na nowo.

Niezależnie od tego, czy dziś świętujecie, czy nie, czy pracujecie, albo jesteście w podróży, życzę Wam, by udało się zwolnić.

W kolejnym odcinku podcastu zapraszam Was do świata poezji Aglai Janczak, której debiutancki tom ukazał się tej jesieni.

Bohaterką jest dzisiaj poezja Tomasza Różyckiego.

Jesień już, a Bóg nadal majsterkuje świat w szopie.

matka od kilku dni śledzi wulkan

W dzisiejszym odcinku powracam do poezji Krystyny Miłobędzkiej, jednego z najważniejszych głosów polskiej, współczesnej poezji.

W zeszłym tygodniu wzięłam udział w debacie pod takim właśnie tytułem.

Dzisiejszą bohaterką jest Joanna Mueller, poetka uhonorowana Wrocławską Nagrodą Poetycką Silesius za całokształt twórczości.

W dzisiejszym odcinku przypominam poezję Louise Glück, noblistki z 2020 roku, która zmarła dokładnie miesiąc temu.

jego babcie cudem przeżyły: auschwitz birkenau, ravensbrück i buchenwald.

to nie ciepłe ciała to centra urazowe, to szyby wybite nie miejsca na głaski, to casting na triażu awans w quiet quitting, to polityka sukcesji plik pozwów pieniaczych

W ostatnich tygodniach częściej niż zwykle towarzyszy mi uczucie, że świat drży w posadach.

W dzisiejszym odcinku pozostajemy w temacie Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius i jej tegorocznych laureatów.

W tym odcinku gościmy znanego z łamów „Pisma” poetę Ivana Davydenko, twórcę, z którym czuję silną więź.

Niezależnie od tego, czy wyniki wyborów nas ucieszyły czy zasmuciły, jedno jest pewne: frekwencja pokazuje, że wszyscy coś zrobiliśmy dobrze. I zależy nam na tym, co nas łączy.

Dzisiejszy odcinek podcastu jest szczególny.

Jeśli jesteśmy z dzieckiem poza domem najlepiejznaleźć restaurację z przewijakiem (terazwiele restauracji ma już w toaletachcałkiem porządne przewijaki) jeśliw pobliżu nie ma restauracji anistacji benzynowej (tam także znajdziemyprzewijak, choć często

Deszcz monet łaskocze różowe NPC w języczek. Trwają gry na jawie.

W dzisiejszym odcinku mam dla Was wiersze Urszuli Honek, poetki, która kilka razy gościła na łamach „Pisma“.

Czasem – i tak było w przypadku wiersza z dzisiejszego odcinka – poezja po prostu znajduje cię sama, jest blisko i czeka na ten właściwy moment.

Sto dwadzieścia lat temu urodził się autor wiersza z dzisiejszego odcinka. Nazywał się Eric Arthur Blair, ale światu znany jest pod pseudonimem George Orwell.

Na drugim brzegu Narwi świt wciska noc w ziemię. Berek wie, kiedy znika, nie wie, kiedy wróci.

W moje oczy – popiół prószy, Zlepione na brzmienia uszy

Niedźwiedzie przychodziły pod nasze okna i opierały o nie kwadratowe szczęki.

Musisz chodzić takim ludkiem i zbierać onomatopeje.

W pierwszym wrześniowym odcinku zabieram Was do Tykocina.

Kulturalny niezbędnik złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyt, ale też wspomnień o miejscach, formujących doświadczeń. Moich rozmówców i rozmówczynie pytam o to, co przynosi im spokój, napędza do działania i ratuje w momentach kryzysu.

Temat dzisiejszego wiersza jest, przyznam, niełatwy. Konfrontuje z tym, przed czym chcielibyśmy się schronić.

W dzisiejszym odcinku mam dla Was wiersz, który zebrał w sobie całą esencję tego momentu w roku.

W dzisiejszym odcinku podcastu debiut.

Poezja czeska nie po raz pierwszy pojawia się w tym podcaście.

Nikt nie wytłumaczył, kiedy to się stało, że nagle z Cartoon Network przeszliśmy na płukanie żołądka

Dla nich ryby skrzelami pracują w szafliku, mając na ustach ciszę i krwawiące rany.

Zobacz, powiedziałam Marcie, kiedy schodziłyśmy na łyżwach po schodach pokrytych gumą do przejścia w stronę szatni. Minęło wiele lat. Znowu możemy chodzić na łyżwy.

W dzisiejszym odcinku mam dla Was wiersz Olgi Sipowicz, Kory, której piąta rocznica śmierci minęła kilka dni temu.

Dzisiaj przygotowałam dla Was wiersz jednego z najważniejszych współczesnych polskich poetów.

Inspiracją do dzisiejszego odcinka była piosenka, bardzo mi bliska, a ostatnio odkryta na nowo. Tak jak autor jej tekstu, poeta, pisarz i tłumacz Antoni Marianowicz.

Z całej obfitości letnich festiwali literackich wyszukuję dla Was poetyckie olśnienia.

Rzeka pachnie jak ryba.Ryba jest liściem deszczuoderwanym od białej gałęzi szelestu,od zbuntowanych okrętów chmur –A wyginane rybitwyzłożone do wiotkiej modlitwyciągną niebem błyszczący jak brzeszczot,omotujący ciasno sznur.Rzeka się w niebie odbijaczy

czy będziesz mnie kochaćgdy zmieniępłeć zapachkolor skóryalbo gdy zmieni się pora roku czy będziesz mnie kochaćgdy stanę się kwiatem albo kamieniemalbo kwiatemwyrosłym pośród kamieni aprzy okazjiczy kochasz mnie w tych

W dzisiejszym odcinku zabieram Was (i zapraszam) do Lublina.

U schyłku czerwca powracam do poetki wspominanej już wcześniej w odcinku „Poezja dla jesieniarzy” i publikowanej w „Piśmie” w 2019 roku.

O najnowszej książce, która ukazuje się po wielu latach przerwy, o „osiedlowości” wierszy i o poezji nagłówków porozmawiam dziś z Marcinem Orlińskim.

W tym odcinku opowiem o poecie, którego wielu traktuje z rezerwą, bo jego twórczość dostała etykietkę trudnej, niezrozumiałej.

na nową fazę księżyca położyć się w opakowaniu w łóżku i poczućbezdomność: takie zadanie duchowe na pokutę za lenistwo wypisujereklama: enjoy pure life nadchodzi zatem jesień: mimo to relaksują w

Zaczęło się od tego, Że rano miałam ból głowy, A potem te różne plotki I nastrój ciągle nowy. A potem lęk jakiś dziwny Zmieszany z wielką trwogą I tępa rezygnacja:

Łapią już wprost z ulicy, tu, gdzie kilka razy wynajęliśmy mieszkanie na noc czy dwie, wieczorem kwaterowaliśmy się i od razu nura do łóżka, potem wstawaliśmy, żeby podreptać do nocnego

Dziś mam dla Was wiersz poety, tłumacza, opozycjonisty Stanisława Barańczaka.

Na koniec maja przynoszę Wam wiersz Paula Celana, jednego z najważniejszych poetów współczesności a zarazem autora, którego trochę się obawiam.

przątać odkurzać smarki powycierać starte kolano...

Rzecz idzie o horyzont tę przestrzeń nakładającą kolor jasny chrzęst świetlistych płaszczyzn...

Na pochyłym pagórku wyłysiała łąka, wymłócona krokami pełnych wdzięku dam stadnych. Ich żółte, błędne oczy żarły trawę, a razem z nią cały widok. W dole płynęła Łaba. Całą noc przy

W dzisiejszym odcinku przedstawiam Wam tom, który będzie miał swoją premierę w przyszłym tygodniu podczas wrocławskiego festiwalu Silesius.

W dzisiejszym odcinku wracamy do poety, który gościł już na łamach „Pisma” - Juliana Kornhausera.

Nie, nic się nie kończy, nie kończy się niebo...

Natura świetnie załatwiła kwestię reprodukcji, łącząc seksualność z przyjemnością. Dlaczego nie zrobiła tego samego ze śmiercią? Mogłoby to wyglądać tak: im bliżej zgonu, tym większa euforia. Wszyscy pod wpływem endorfin

Nie obawiaj się, Oceanie. Do końca drogi jeszcze tak daleko...

Basia zmarła kilkanaście dni temu. Wspominam ją w dzisiejszym odcinku.

W dzisiejszym odcinku, pierwszym już kalendarzowej wiosny, zaglądam do poezji Szymona Biry.

To i inne pytania dotyczące poezji w szkole zadawaliśmy sobie w gronie poetów i poetek w lutym we Wrocławiu.

zabawka szła nocami, nie...

Drodzy drogowcy, mlecze rodzą się nocą...

Dziś zabieram Was do kameralnej księgarni Tajne Komplety, z której przywiozłam sobie książkę „Wesoły cmentarz" ukraińskiego poety Wasyla Stusa (w przekładzie Marcina Gaczkowskiego).

Dziś wracam pamięcią do wydarzeń sprzed roku i emocji, które mi wtedy towarzyszyły. Pomogły mi je wówczas okiełznać wiersze - i to one, były naszą redakcyjną odpowiedzią na to, czego

W dzisiejszym odcinku opowiem o poezji Krystyny Dąbrowskiej, znanej dobrze Czytelnikom i Czytelniczkom „Pisma", bo mamy to szczęście, że poetka pojawia się na naszych łamach z pewną regularnością.

W kolejnym odcinku podcastu mam dla Was wiersz Bohdana Zadury, poety, tłumacza, pisarza i redaktora.

Bujny wietrze, bujny wietrze...

ze zwykłego na szpitalny powoduje istotne perturbacje...

Bałam się wejść na przezroczystą taflę...

Dziś moim gościem jest Grzegorz Uzdański, pisarz, poeta, a nawet poetyckie medium.

Ten odcinek to niespodzianka. Wiersz, który w nim usłyszycie właśnie tym dla mnie był. Napisała go Wisława Szymborska...

W dzisiejszym odcinku dzielę się z Wami perełką, moją antykwaryczną zdobyczą sprzed tygodnia.

Na ten nowy rok mam dla Was listę życzeń, przygotowaną przez Juliana Tuwima, wielkiego poetę, którego teksty wciąż zachwycają mistrzostwem panowania nad językiem i rytmem.

nie wybierają są sprawiedliwe w destrukcji innych redestrukcji

Ktoś napisał o tym, że serce to otwarty dom i każdy, kto opuści go zamienia się w smutnego błazna...

I zbudzili go nagle. Był to głos z daleka. Umarłego lat tyle któż to zbudził z Boga...

Tym razem chciałabym Wam polecić tomy, które czytam w ostatnich tygodniach i do których regularnie wracam.

W dzisiejszym odcinku przeniesiemy się na chwilę, sentymentalnie, do przeszłości „Pismowej" poezji, a także posłuchamy wiersza Marii Cyranowicz.

W związku z decyzją parlamentu, by 2023 rok był rokiem Wisławy Szymborskiej, w dzisiejszym odcinku parę słów o matronce kolejnych dwunastu miesięcy.

W dzisiejszym odcinku mam dla Was wiersz poety Maksymiliana Wolskiego, opublikowany w listopadowym numerze miesięcznika.

wiadomości napisz nową przychodzące

Czarne słońce soboty. Na biedaskwerku sztandary łopoczą.

dostałem dzisiaj na popularnym komunikatorze zdjęcie grobu moich rodziców

...przytulałośmy się całe przedpołudnie

Dom się śnił. Mój, ale cudzy, zasiedlony. Padło przez domofon „Kto tam?” z czyjegoś tutaj.

W tym tygodniu zabieram Was, po raz pierwszy w historii tego podcastu, do Hiszpanii, a konkretnie – ku poezji hiszpańskiej pierwszej połowy XX wieku.

Wiersz Kae Tempest czyta Jaśmina Polak z Nowego Teatru.

poniżej linii wody akwamaryna, modry twojej duszy wartki prąd wziął mnie w dal, daleko stąd

Tym razem znów zabieram Was w daleką podróż.

Tym razem inspiracją dla odcinka było miasto i to, co dało mi z siebie podczas tygodniowej gościny.

Ma wprawę w ukrywaniu się. W szybkim myciu. Wietrzeniu naszego zapachu, zacieraniu śladów. Dlatego wychodzi swobodny. Nigdy z pochyloną głową...

pies smutnie kładzie głowę na żółte rękopisy...

wróciłem z neapolu chory na neapolitańską chorobę...

W tym odcinku chciałabym przypomnieć wam wiersz Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, który jak nigdy wybrzmiewa dziś niesamowicie aktualnie.

My tu na Północy mamy wiele wspólnego i to jest głównie bliska relacja z przyrodą. Nie chodzi o romantyczną wizję człowieka połączonego z krajobrazem, a o walkę o ekosystem, który

Dworzec był jakby kijowski (Pasażerski)...

Nie mam jak odpocząć. Nie mam jak prosić o wolne.

Widziałam jak stara kobieta z Syrii przytulała młodego strusia...

W dzisiejszym odcinku opowiadam o naznaczonej wojennym doświadczeniem poezji Iryny Ciłyk i Eki Kevanishvili.

Tym razem chciałabym opowiedzieć o spotkaniach z poetkami w trakcie festiwalu Europejski Poeta Wolności. I zachęcić was do lektury ich wierszy.

Do wyboru wiersza, który pojawia się w dzisiejszym odcinku, zainspirowały mnie słowa prozaiczki Natalki Śniadanko.

W dzisiejszym odcinku opowiadam o najważniejszych wyróżnieniach poetyckich tej wiosny.

Cały kraj pulsuje, rozlewają się po nim ludzkie strumienie. Jesteśmy krwinkami, trombocytami, które pędzą, by zagoić otwartą ranę.

Jeszcze do niedawna pytanie o zestaw obowiązkowy złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyty brzmiało niewinnie. Dziś nie ma już tylko abstrakcyjnego wymiaru. Co okazuje się naprawdę ważne, gdy tuż za rogiem

„Niczego nie ma w tym kraju” – mówi żona Lota...

wisi na mnie koszula bo już od tak dawna nie jadłem...

Nadchodzi lato, a wraz z nim desperacka tęsknota za życiem...

W dzisiejszym odcinku przypominam o wierszach Pawła Szweda, twórcy wydawnictwa Wielka Litera, którego pierwsza rocznica śmierci właśnie minęła.

W dzisiejszym odcinku chciałabym przypomnieć o twórczości Marii Konopnickiej. 180. rocznica urodzin pisarki to chyba najlepszy czas, by zacząć odczytywać ją na nowo.

W dzisiejszym odcinku zachęcam Was do sięgnięcia po poezję Anji Golob, nominowanej w tym roku do nagrody Europejski Poeta Wolności.

Już jutro rozpoczyna się 7. edycja Międzynarodowego Festiwalu Poezji Silesius. Zachęcam Was do udziału w wydarzeniu.

Jeszcze do niedawna pytanie o zestaw obowiązkowy złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyty brzmiało niewinnie. Dziś nie ma już tylko abstrakcyjnego wymiaru. Co okazuje się naprawdę ważne, gdy tuż za rogiem

Wiesz, co teraz robię?

Przyszły płakać po niebodze Towarzyszki miłe...

Mówią, że on burzy zamki...

W majówkę zachęcam Was do szukania piękna w przyrodzie i w poezji.

W tym szczególnym czasie, kiedy prawosławni obchodzą najważniejsze dla siebie święto, znalazłam wiersz, który zaskoczył mnie adekwatnością: opisał być może to, o czym wielu Ukraińców i Ukrainek teraz myśli.

W dzisiejszym odcinku zostawiam Was z wierszem, dzięki któremu przypomnicie sobie o nawet tych najdrobniejszych, wiosennych zachwytach.

Dzisiejszy odcinek podcastu poświęcam nominowanej w tym roku do nagrody Europejski Poeta Wolności Katerynie Kałytko. Poetce z Ukrainy, której utwór z kwietniowego numeru, pisany przecież długo przed wybuchem wojny, wybrzmiewa

– Dosyć już krwi – przemówił kat...

Skąd fruniecie, ptaki? Jakim wichrem gnane?

Zgubiwszy klucze od świata, gdzie wszystkich jest po dwoje...

Dzisiejszy odcinek podcastu poświęcam poezji Wasyla Stusa, najważniejszego poety ukraińskiego drugiej połowy ubiegłego stulecia.

W dzisiejszym odcinku opowiadam o Hałynie Kruk, której wiersze są poetyckim zapisem tego, co dzieje się obecnie w Ukrainie.

Dziś po raz kolejny wracam do poezji Serhija Żadana, który przebywa obecnie w Charkowie, skąd relacjonuje wojenną rzeczywistość.

Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w

Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w

Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w

Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w

Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w

Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w

Kiedy pierwszy raz zostawiła ją samą w domu, żeby wyjść na miasto, jej trzyletnia córka Nina spała tak cicho, jakby w zasadzie umarła...

Zestaw obowiązkowy złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyt. Może być stały lub zmieniać swoją zawartość. Różny u każdego, niepowtarzalny. To niezbędnik, do którego sięgamy, gdy zawodzą tabletki

Oto epitafium nagrobne Rzymianki zmarłej w 135 roku p.n.e.

To ona była tą wystrzałową, młodą mamą na ulicy Huttenstraße...

...

Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w

Wiersze dla pokoju to wspólna akcja „Pisma”, Staromiejskiego Domu Kultury i projektu translatorskiego Rozstaje. Codziennie publikować będziemy wiersz poety lub poetki z Ukrainy, w przekładzie na język polski i w

W tym odcinku rozmawiam z Ivanem Davydenko, poetą, którego wiersz opublikowaliśmy w dniu wybuchu wojny na stronie „Pisma”.

Chciałem napisać wiersz o wojnie...

W dzisiejszym odcinku opowiem o poezji Marianny Kijanowskiej, kolejnej nominowanej do tegorocznej edycji nagrody Europejski Poeta Wolności.

W dzisiejszym odcinku opowiem o poezji Marii Halber, która zagościła po raz pierwszy na łamach „Pisma” w styczniu 2022 roku.

W dzisiejszym odcinku chciałabym zaprosić Was do świętowania ponad setki wspólnych poniedziałków z poezją.

uratować nie umiem ich szkoda...

Nie próbowałaś mnie zabić jedynie czynisz moje życie trudniejszym. Próbujesz jedynie mnie zabić, czynisz moje życie trudniejszym.

Czytam w przewodniku Collinsa, że ptak o nazwie słonka, a należy podkreślić, że widzieliśmy takiego zmierzchem, na przecince w bagnistym lesie Podlasia...

moja córka nie napisze wierszy o matce, która była poetką ruin i blizn...

Pierwszy śnieg wszystko wydobył...

i słowa o smaku spojrzeń, spojrzenia słone, jątrzące...

W dzisiejszym odcinku przypominam wiersze, które zachwyciły mnie w 2021 roku.

W dzisiejszym odcinku przyglądam się eksperymentalnej poezji Jakuba Kornhausera z jego najnowszego tomu „Brzydko tną twoje noże?”.

I nie zakochuj się, Ariel, to do niczego nie prowadzi...

Panie, pięści zawsze znajdą ciało...

Siedzisz zgarbiony?

W dzisiejszym odcinku zapraszam was na wyprawę w przeszłość, do epoki romantyzmu, ale w zupełnie nowej odsłonie.

W tym odcinku opowiem o poezji Maurycego Schlangera, którą odkryłam dzięki Wolnym Lekturom.

W dzisiejszym odcinku szukam nadziei w poezji autora, którego twórczość jest nierozerwalnie związana z naturą.

przy twojej śmierci ja dzisiaj już jestem nie młodszy nie starszy lecz jaki dziś jestem...

Klon jawor, lipa, olsza. Jodła, świerk i sosna są jak nasze emocje...

W dzisiejszym odcinku przypominam o poezji tych, którzy odeszli w 2021 roku i zachęcam do refleksji nad nią.

Pierwszym ptakiem jakiego ujrzałam była chusteczka na wietrze...

O 3:48 obudził mnie nasz seks. Gwałtowny i głośny...

W tym odcinku podcastu opowiadam o poezji Krzysztofa Gedroycia, która stała się mi bliska po naszym spotkaniu na Sejneńszczyźnie.

W tym odcinku podcastu opowiadam o poecie i tłumaczu, którego wiersze skupiają się na tym, co na wyciągnięcie ręki, ale często pomijane.

W dzisiejszym odcinku podcastu zapraszam do lektury tomu „Playbook” Tomasza Bąka – poezji niekonwencjonalnej zarówno w formie jak i treści.

W dzisiejszym odcinku podcastu opowiem o wierszach bliskiego mi twórcy, który kroczył gdzieś z boku w literackim świecie dwudziestolecia międzywojennego.

Jesień życia? Nie, tylko pierwszy dzień jesieni...

I nawet kiedy będziemy już starzy...

W oknie chmur plamy deszczowa sieć, ogród to rdzawość czerwień i śniedź...

W dzisiejszym odcinku opowiem o wierszu Antoniego Słonimskiego, w którym ujął w słowa jednocześnie wstyd i nadzieję, słabość i siłę, która – wierzę – jeszcze może przyjść.

Ten odcinek podcastu powstał jako komentarz do obrazów z polsko-białoruskiej granicy.

Gościnią dzisiejszego odcinka jest młoda poetka Sara Szamot, której pierwsza książka „Ścisk” ukazała się w tym roku. Zachęcam, by po obiecującym debiucie śledzić jej kolejne teksty.

W dzisiejszym odcinku opowiem o poezji pisanej gwarą i jej autorce – pani Wandzie Szado-Kudasik, którą poznałam przy okazji pracy nad projektem „Krok za naturą”.

Chłodna jak bryza, wiosna przychodzi i wypełnia wiadomą pustkę...

Jest jeden ogólnopolski myk Lasów Państwowych z zewnątrz widzisz las, ale zrobisz kilka kroków w głąb a tam w środku pusto...

Ciotka z Brzeskiej podobno miała dzieci z bratem męża...

W sierpniu wracam do poezji Anny Świrszczyńskiej. W tym odcinku podcastu chciałabym was zachęcić do lektury jej tomu „Budowałam barykadę”.

W dzisiejszym odcinku opowiem o artystce, której wrażliwość nie mieści się w jednej formie czy gatunku i która wciąż poszukuje dla siebie nowych języków.

już oboje w środku. ruszamy leniwie, wspinamy powoli po trawiastym zboczu...

byliśmy przecież dziećmi...

W dzisiejszym odcinku podcastu zachęcam, by ruszyć w drogę szlakiem letnich festiwali literackich i rozejrzeć się za poezją na wyciągnięcie ręki.

W dzisiejszym odcinku podcastu opowiem o poezji Witolda Dąbrowskiego, która przyszła do mnie z nieoczekiwanej strony.

W dzisiejszym odcinku podcastu opowiem o wierszu, który powstał w innym języku niż polski i zupełnie innym kontekście, ale okazuje się być adekwatny też dla nas.

W dzisiejszym odcinku podcastu nietypowa zachęta do lektury dzieła, które może nam pomóc zmierzyć się ze stratą.

Tłem pracy jest pamięć, tłem pamięci – tartaki...

Gdy to się skończy, odwiedzę bibliotekę materiałów w londyńskim Institute of Making...

to nie jest język, to nie jest kraj, to nie jest historia...

Co zrobić, żeby wspomóc Białorusinów i Białorusinki, zwłaszcza tamtejszych pisarzy i poetki, którzy zapisują doświadczenie odbywającej się tam społecznej, wolnościowej rewolucji? O tym opowiem w dzisiejszym odcinku podcastu.

W dzisiejszym odcinku podcastu opowiem o najważniejszych nagrodach poetyckich w Polsce. Czy rzeczywiście wyznaczają one hierarchie i wskazują to, co najbardziej istotnego wydarza się w poezji?

W dzisiejszym odcinku podcastu przenosimy się do Wrocławia, gdzie rozpoczyna się właśnie kolejna edycja Międzynarodowego Festiwalu Poezji Silesius.

Bohaterka tego odcinka jest z nami od początku. Teraz ukazuje się też jej najnowszy tom poetycki.

Zestaw obowiązkowy złożony z najważniejszych książek, reprodukcji obrazów, filmów i płyt. Może być stały lub zmieniać swoją zawartość. Różny u każdego, niepowtarzalny. To niezbędnik, do którego sięgamy, gdy zawodzą tabletki i maści. Z czego składa

ciąża z literaturą, taki wskazałam powód podania o urlop dziekański...

Gdy przyjdziemy odkazić dom...

Koty mnie budzą, robią rzeź mi. Przez sen mówisz, że ktoś wypala od środka piękne drzewa w Olsztynie.

Najbardziej cenię sobie dobry tomik poezji...

W dzisiejszym odcinku podcastu chciałabym ponownie pochylić się nad sztuką przekładu. Pretekstem do refleksji na ten temat stała się pewna głośna niedawno sprawa dotycząca tłumaczenia poezji. Posłuchajcie!

W kolejnym odcinku podcastu chciałabym porozmawiać z Olgą Brzezińską o zbliżającej się edycji Festiwalu Miłosza.

Dziś obchodzimy rocznicę powstania w getcie warszawskim. Dla mnie upamiętnienie tej daty odbywa się w milczeniu. Wyjątkiem są tylko wiersze, najczęściej te autorstwa Władysława Szlengla. I to do ich lektury

W dzisiejszym odcinku podcastu chciałabym przyjrzeć się twórczości Małgorzaty Lebdy. Nie tylko tej poetyckiej.

Mam okno na tamtą stronę, bezczelne żydowskie okno na piękny park Krasińskiego...

budzisz mnie nagłym szarpnięciem, wyciągasz dłonie do sufitu...

Gestykuluje, na paznokciach ma białe plamki. Brakuje jej cynku – myślę.

W dzisiejszym odcinku podcastu chciałabym się na chwilę zatrzymać i pomyśleć o poezji Adama Zagajewskiego.

W tym odcinku podcastu chciałabym przybliżyć twórczość Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, którego stulecie urodzin obchodzimy w tym roku.

Tematem dzisiejszego odcinka podcastu jest ogień. Ten, który niszczy i kreuje. Nie od dziś jest też bohaterem wierszy.

W tym odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” opowiadam o poezji Sławomira Hornika, która konsekwentnie trzyma się minimalizmu.

Jesteśmy cisi jak powietrze na onkologii, wzrok zatrzymujemy na płucach...

Dopiero po ich śmierci lisy wykopały dwie nory tuż obok domu...

W pierwszym po krótkiej przerwie odcinku podcastu opowiadam o poezji Urszuli Honek, w której najważniejszy jest nastrój.

Przyznaję, mam syndrom białego fartucha. Dopiero gdy zaopatruję domową apteczkę w przepisane lekarstwa, wreszcie schodzi ze mnie stres. Wtedy już wiem, co mi pomoże. Czasem jednak dopadają mnie również te

Z dłońmi tak splecionymi, jakbyś, klęcząc, spała...

pies nas trącał gdy kładłyśmy się pod włos...

W dzisiejszym odcinku podcastu przyszła pora na podsumowania.

W dzisiejszym odcinku podcastu opowiem dwa słowa o poezji Macieja Roberta, człowieka wielu talentów i tożsamości, który w „Piśmie” pojawia się po raz drugi z wierszem najdłuższym w historii naszego

Bohaterką kolejnego odcinka podcastu jest Natalia Malek, poetka, której twórczość wydaje się być idealną na ten dziwny czas, kiedy – wydawałoby się – wszystko musimy zaczynać od nowa.

Można się do mnie zwracać po imieniu, kiedy stoję przed lustrem i spoglądam w twarz, a w pokoju obok umarł właśnie ojciec...

Tego lata zatrzymamy się pod kocią landarą...

Lektura choć jednego wiersza w miesiącu? Może do takiego postanowienia noworocznego uda mi się Was zachęcić w pierwszym odcinku podcastu w 2021 roku.

W tym odcinku podzielę się z Wami tym, co mnie w tym dziwnym roku poetycko poruszyło.

W tym odcinku zanurzymy się w poezję, która święta opowiada inaczej.

Dlaczego, kiedy jest mi źle, zwracam się ku poezji? W kolejnym odcinku podcastu postanowiłam poszukać odpowiedzi w świecie nauki.

O tym, jak powstają jej wiersze i czy pandemia zmieniła coś w jej procesie twórczym rozmawiam z poetką Urszulą Zajączkowską.

Żółte chorągiewki sikor skrzydełkują opierzonymi wachlarzykami, miękkimi, ciepłymi brzuszkami pełnymi larw...

W kolejnym odcinku podcastu opowiadam o poezji Papuszy, która od dekad inspiruje nie tylko tych, związanych ze światem literatury.

W 45. odcinku podcastu rozmawiam z Michałem Rusinkiem o języku protestów kobiet, ich poetyce i poezji.

Dziś chciałabym opowiedzieć o poezji ironii i skrytej za nią bolesnej szczerości. Autorką, która tak pisze, jest bohaterka tego odcinka – izraelska poetka Agi Mishol.

Bohaterką kolejnego odcinka podcastu jest Alex Freiheit, która opisała gniew i wkurw wypływający z doświadczenia bycia kobietą w Polsce i zapisała go w kilkunastu tekstach, jakie składają się na jej

Wiersz jest przestrzenią, w której spotykają się dwie wrażliwości: osoby, która go napisała, i tej, która go czyta, i dopiero na tym styku zaczyna się jego działanie.

każdy film katastroficzny rozpoczyna scena, w której rząd ignoruje znaki...

To jest biurko przy którym siedzę i przy którym za bardzo cię kocham...

W kolejnym odcinku podcastu wybierzemy się na północ. Zahaczymy o Gotlandię, by potem na dobre zostać w Szwecji, wśród poezji Tomasa Tranströmera.

W kolejnym odcinku podcastu wybierzemy się w podróż do świata poezji nieoczywistej, dotąd niepublikowanej w Polsce.

W tym odcinku podcastu opowiem o twórczości poety uważnego – Wojciecha Bonowicza.

Co takiego jest w poezji Glück, że zachwyciła Akademię Szwedzką? W tym odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” poszukam odpowiedzi na to pytanie.

Nagi Chrystus ze skóry z krzyża wisi nad stołem w jadalni, ale jakiś taki spowszedniały

Jeszcze cię pilnuję

Wczoraj ojciec powiedział: „Teraz jesteś dorosła. Maluj i ucz się dalej, prowadź rodzinny warsztat”.

W tym odcinku podcastu opowiem o jednym z najważniejszych i najbardziej oryginalnych autorów polskiej poezji – Eugeniuszu Tkaczyszynie-Dyckim.

W kolejnym odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” opowiem o wierszach napisanych w językach, do których często nie mamy dostępu.

Zapraszam na spotkanie z Ewą Lipską – mistrzynią poezji, która zajmuje szczególne miejsce w polskiej liryce, ale też w sercu redakcji Pisma.

Czym jest projekt Versopolis? O tym opowiem w dzisiejszym odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek”.

W kolejnym odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” spełniam marzenia i spotykam się z twórczością mistrzyni – Krystyny Miłobędzkiej.

Wystarczą mi szeroko otwarte oczy oraz notes i piórnik – to z nich składa się teraz moja podręczna apteczka.

Miasto jak miasto – trochę pustynia, trochę mrowisko.

To, co zasiałam: teraz boli wzeszłe przede mną.

W kolejnym odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” zachęcam Was, by udać się ze mną w nieoczekiwaną podróż i zapuścić się głębiej w wersy karaibskiej poetki Grace Nichols.

W kolejnym odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” opowiem Wam o poezji Serhija Żadana.

W tym odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” zabiorę Was ponownie w świat chińskiej poezji.

W 30 odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” porozmawiam z tłumaczką Magdą Heydel o sztuce przekładu.

Najważniejszym elementem w mojej apteczce jest nie rzecz, a praktyka – joga. Poznałam ją, kiedy miałam osiemnaście lat, w trakcie pobytu w USA.

W Londynie od czasu do czasu dopada mnie głód kuchni mojej matki

Półroczny synek po raz pierwszy zobaczył się w wysokim lustrze i pomyślał, że to jest drugi chłopczyk.

No więc – teraz nie rozmawiają, nie spotykają się.

W 29. odcinku podcastu „Wiersz na poniedziałek” opowiem o laureatce tegorocznej edycji konkursu Europejski Poeta Wolności.

Tymczasem nie może cię znieść ani przestawić.

Jem pierwsze truskawki w tym roku

Niezmordowanie się rodzą i toną

O szkolnym podejściu do poezji porozmawiamy w 23. odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek".

Tomasz Różycki bohaterem 23. odcinka podcastu "Wiersz na poniedziałek". Posłuchajcie!

Bolesław Leśmian bohaterem 22. odcinka podcastu "Wiersz na poniedziałek". Posłuchajcie!

Nie mam jeszcze siwych włosów, ani jednego, ale, jak wszyscy, stałam się dość przeciętna

Niewiele czasu mamy do stracenia.

Ty pierwej mgły dosięgasz, ja za tobą w ślady

Gościem najnowszego odcinka podcastu "Wiersz na poniedziałek" jest Jakub Kornhauser.

W szesnastym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" rozmawiam z Barbarą Klicką.

Jaki jest twój ulubiony dinozaur?

Supernowoczesna latarka – wielokilometrowy zasięg, wodoszczelna obudowa! Potrzebujesz mocnej latarki?

Przez szklane, ciepłym wiatrem szarpane podwoje, noc zagląda do wnętrza.

Pandemia koronawirusa pokrzyżowała plany organizatorom festiwali poetyckich.

W piętnastym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" rozmawiam z poetką, Krystyną Dąbrowską.

W trzynastym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" krzepię wierszami naszego noblisty, Czesława Miłosza.

Tak bardzo chcę spać. Zapomnieć się w sobie, w tobie, w prawdzie.

To było raczej retoryczne pytanie. Lecz wciąż mnie prześladuje tamten błysk oka, trzepot ucha.

Dałam się oszukać jak wędrowcy, którzy tropią ducha lasu.

W dwunastym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" opowiadam o poezji amerykańskiej poetki, Rukhl Fishman.

W jedenastym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" opowiadam o wierszu luksemburskiego poety, Jeana Portante.

W dziesiątym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" opowiadam o poezji irlandzkiej poetki, Sinéad Morrissey.

W ósmym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" opowiadam o czarnogórskim poecie, Balšie Brkovićiu.

Rzecz gustu, czyli subiektywny wybór wydarzeń kulturalnych - wystaw, filmów, koncertów, seriali, wykładów i atrakcyjnych miejsc, które zespół Pisma poleca Czytelnikom magazynu w marcu.

Proszę, oto państwa lepsza przyszłość. Jest dokładnie taka, jakiej sobie życzyliście.

Ona wprowadza mnie do kościoła.

Cały dygoczę w środku nocy...

W siódmym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" opowiadam o pochodzącym z Bośni i Hercegowiny poecie Darko Cvijeticiu.

W szóstym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" opowiadam o chińskim poecie, Wang Weiu.

W piątym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" opowiadam o łotewskiej poetce, Idze Gaile.

W czwartym odcinku podcastu "Wiersz na poniedziałek" opowiadam o litewskiej poetce Agnė Žagrakalytė.

Rzecz gustu, czyli subiektywny wybór wydarzeń kulturalnych - wystaw, filmów, koncertów, seriali, wykładów i atrakcyjnych miejsc, które zespół Pisma poleca Czytelnikom magazynu w lutym.

młodzi ludzie we wnętrzu jak z reklamy mebli piją na zdjęciu papkę-surogat posiłku

Jako człowiek dojrzały pokochałem Drogę.

Czy poezja może nie być zaangażowana? Na to pytanie próbuję odpowiedzieć w najnowszym odcinku poetyckiego podcastu Pisma.

W drugim odcinku podcastu mówię o wierszu Sylwii Jaworskiej i o tym, że na łamach Pisma ukazują się nie tylko teksty uznanych już autorów i autorek, ale również tych na

Dlaczego warto czytać poezję? Po co to robić? Posłuchajcie nowego, poetyckiego podcastu Pisma.

Codziennie kupowała siatkę bułek. – Wstyd mi żyć – mówiła sprzedawczyniom. Widać uznała, że w jej wieku jest to nadużyciem.

Wylejemy na siebie wrzątek latem.

Sławiąc wojenne rzemiosło wierszem przebitym cenzurą...

Na pobitego spada krzyk wysłany w niebo.

Mniej więcej wtedy wyrastaliśmy na ludzi. Do granic absurdu. Wyrośliśmy z ludzi.

W restauracji czy w barze przyglądam się jak kobiety słuchają.

drzewo zrobiło się ziemią bo iskra została ogniem

O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny.

W jednym ziarnku piasku jest więcej atomów niż gwiazd na niebie.

Kilku Polaków zawołało za nimi: Żydzi, Żydzi...

Na autostradzie, w konwoju stoi słońce, cienienie obejmuje kabinę...

Nie odłożyłem na miejsce dwudziestokilogramowego krążka po ćwiczeniu. Uważam, że było to z mojej strony świństwo.

przyszedłem się tu zgubić, chociaż pilnie strzegą mnie

jesteście jednym krajem tak słyszałam tak powiedzieli że się będą o was troszczyć

Poezja jest ci potrzebna, żebyś czasami mógł wyjść z siebie, zobaczyć i nigdy nie wrócić.

Jak dobrze, że przyszło nam żyć w bezpiecznych czasach.

Gdybym tego nie przeżył, nigdy bym nie uwierzył.

dziś naprawdę same górnolotne wizje domowych gospodarstw...

Dobrze, że przynajmniej na piętrze łączy nas coś wymowniejszego niż ślad szminki.

kiedy mija spokój pozostają następstwa...

Jestem zawsze taka sama. Dlatego pociągam ludzi zmiennych.

W lesie, gdzie padają gąsienice, wszystko musi być możliwe.

Już nas tutaj nie ma, ani ciebie, ani mnie.

jedno jest ciało ciało wiersza za które ręczę...

Niewiele. Właściwie tyle co nic. Tyle, co mogę się domyślić. Tyle, co mogę przypomnieć – sobie czy im?

Nie jestem sama: mądralo, popatrz, idą nasi.

There’s a certain Slant of light, Winter Afternoons – Czasem światło pada skośnie Zimą, tuż przed Zmierzchem –

There’s a certain Slant of light, Winter Afternoons – Bywa taki światła Skłon W Popołudnia zimy –

... i jeszcze elektryczną poduszkę w kształcie mężczyzny.

Są takie kamery, których nikt nie przykrywa na noc ściereczką

O wolność stale walczymy i stale mamy z nią kłopoty. Walka jest nam bliższa niż korzystanie z wolności.

Czy bylibyśmy sobą gdyby nie ukształtował nas ten ból

Leżymy obok siebie pochowani w swoich najtrudniejszych słowach...

Byłem w mieście Kościan, ale nie wiem po co. 

Tylko jedno na dziesięć milionów połączeń w mózgu łączy się ze światem zewnętrznym.

Wiemy że tej budowy nic już nie zatrzyma

Pachniesz jak sen o spadaniu i letnia gorączka.

była głupią, brzydką dziewczyną, mówili. chodziła po lasach, straszyła kogo popadnie

W instytucie u mamy był pan Janek, który się znał na telefaksach.

Umżyj

Za zimno, mówisz, kiedy  dotykam ziemi...

I wtedy wejdą zwierzęta do twojego pokoju i siądą na tobie spokojnie, jak na kamieniu i ziemi.

Więc trwasz wciąż przy tych mętnych grach? Znów upadłego grasz anioła? 

Moja męska twarz jest kobieca w połowie...

20 czerwca, najcieplejszy dzień roku, wszystko nieoczekiwanie ułożone...

Odpoczywam na ruchomych schodach w Galerii Handlowej...

Myśli, że w pustym sklepie, na hektarach wieszaków...

Drzewo które dotarło do ziemi wędrowało po niebie...

mijające się cierpienia- pierwsza połowa zdania nie zgadza się z drugą...

Pan Druczek obudził się w nastroju niewyraźnym, z lekkim bólem głowy, odrobinę zdrętwiałą lewą ręką, grzywką do góry...

Dawno nie piła z rzeki żadna wojna! Dawno nie mieliły ludzkiego mięsa...

Właściwie to nawet dziwne, że wlewasz płyn i jedziesz ty...

Ulica Przyszłości, na rannym placu, między drabinkami, wpatrzony w rdzę pod emalią...

Codziennie patrzę na mur kamienicy przy ulicy Krupniczej 22, bo mam biuro w budynku, który od kamienicy dzieli tylko ogród Mehoffera...

siedzę sobie na parkanie...

piękno istnieje, znowu nas otwiera, poi...

Zostawiłem w sekretariacie teczkę z niebieskimi rękopisami...

Istnieje popołudnie, w które się uwierzy...

W malarstwie i w poezji – W. spodziewał się czegoś innego...

Może łatwiej przez ciebie zginąć...

Po pogrzebie ojca wypiliśmy po pięćdziesiątce i jego grubo starszy kolega...

Kiedy mówisz czy mogę jeszcze pospać, bo mam w sobie bryłę snu...

i jeśli wybawiciel pyta czy jesteśmy zadowoleni...

Aby przeglądać po latach swoje kalendarze, trzeba najpierw pieczołowicie je przechować. I to mimo faktu, iż życie, jak w przypadku Zbigniewa Herberta, upłynęło nam w ciągłym ruchu.

bosko niekonieczne hałasowanie gawronów...

Najpierw są lepkie kule wysunięte na prętach...

Najtrudniej było pochować chomika zimą...

w czyimkolwiek pozostajesz...

Rany łaszą się do bólu...